Hayatımın 27 yılı ,ne çok yaşanmışlık var acı tatlı ... Ne olduğunu bilmeden nasıl yapıldığını bilmeden el yordamı ile yaşanmış yana yakıla öğrenilmiş bir deneyim benim evliliğim ...Bu gün bizim evlilik yıl dönümümüz ...Her ne olursa olsun kutladığımız birbirimiz için elimizden geleni yaptığımız bir gün...
Şöyle geriye dönüp baktığımda ne çok hatalar yapmışım ne çok hatalar yapılmış bana ...Herkes burnunu sokmuş bizim evliliğimize dinlemişiz kırmamak adına doğrudur demişiz büyüklerimiz bilirler herşeyi bizden iyi,ancak onlarda birşey bilmiyorlarmış bu konuda hatta bizden bile acemi imişler...Ama karışmak ve karıştırmak ta uzmanlarmış bunu anladık ...
Aradan geçen bunca yıl nekadar ne yaparsanız yapın kimse size madalya takmıyor kimse hata yaptık özür dileriz demiyor sadece sende şöyle yapmasyadın deniyor ...Ben kendi içsel çalışmalarım başladığından beri hayatımla ilgili kararları ne çok kişinin karışmasına izin vermişim ,ne çok yanlışlarının ,hatalarının yükünü çekmişim bunu anladım ...Bir çok gereksiz yükün altında ezilmişim ...Ne uğruna hiç sende susmasaydın itiraz etseydin denmesi uğruna ...
Bir çoğu hatalarının bile farkında değil bendeki yıkımın hiç farkında değil ...Çünki onlarda ailelerinden öyle gördüler...Bu günlerde bunlarla ilgili mektuplarımı yazdım ...
Çakralarla yaptığım çalışmalar sonucu kök ve hara çkramı açtım ...Ancak solarpleksüs çakrasına geldiğimde hala öfkeli olduğumu gördüm ...Burada yaptığım öfke çalışmalarında ençok evliliğimle ilgili öfkelrimin hortladığını gördüm daha önce kendimle ilgili öfkelerime yapıyordum...Dün mektupları yazarken tam kürek kemiğimin altına acayip bir sancı girdi hala acıyor ...
Evet gelelim eşime ,ne çok sevdik birbirimizi ,ne çok yerden yere vurduk,ne çok kızdık kırıp incittik hoyratça ama galiba en çok saygı duyduk evlilik kurumuna bu yüzden sapasağlam herşeye rağmen ayakta hala 27 yıl oldu ...Canım herşeye rağmen seni seviyorum iyiki benim eşimsin...
Hayatımızı ikimizde başkalarının izin verdiği ölçüde yaşasakta gerksiz bir sürü şeyle mücadele etsekte çok incinip çok kırılsakta seninle dünya savaşları geçirsekte bana verdiğin iki güzel evlat için sana çok teşekür ederim ...
Şu son seneler hayatımızın yönetimini elimize aldğımız seneler oldu nispeten ...Sakin huzurlu ve artıkne istediğimizi bilen kişiler haline dönüştük ...Artık ikimizde eş olmanın ne demek olduğunu çok iyi öğrendik ...Bu yüzden sende bende hayat yolundaki sınavları başarı ile atlattık ...
Seni hep sevdim , aşık oldum mu hayır ...o çok başka bir duygu olsa gerek ...
Şöyle geriye dönüp baktığımda ne çok hatalar yapmışım ne çok hatalar yapılmış bana ...Herkes burnunu sokmuş bizim evliliğimize dinlemişiz kırmamak adına doğrudur demişiz büyüklerimiz bilirler herşeyi bizden iyi,ancak onlarda birşey bilmiyorlarmış bu konuda hatta bizden bile acemi imişler...Ama karışmak ve karıştırmak ta uzmanlarmış bunu anladık ...
Aradan geçen bunca yıl nekadar ne yaparsanız yapın kimse size madalya takmıyor kimse hata yaptık özür dileriz demiyor sadece sende şöyle yapmasyadın deniyor ...Ben kendi içsel çalışmalarım başladığından beri hayatımla ilgili kararları ne çok kişinin karışmasına izin vermişim ,ne çok yanlışlarının ,hatalarının yükünü çekmişim bunu anladım ...Bir çok gereksiz yükün altında ezilmişim ...Ne uğruna hiç sende susmasaydın itiraz etseydin denmesi uğruna ...
Bir çoğu hatalarının bile farkında değil bendeki yıkımın hiç farkında değil ...Çünki onlarda ailelerinden öyle gördüler...Bu günlerde bunlarla ilgili mektuplarımı yazdım ...
Çakralarla yaptığım çalışmalar sonucu kök ve hara çkramı açtım ...Ancak solarpleksüs çakrasına geldiğimde hala öfkeli olduğumu gördüm ...Burada yaptığım öfke çalışmalarında ençok evliliğimle ilgili öfkelrimin hortladığını gördüm daha önce kendimle ilgili öfkelerime yapıyordum...Dün mektupları yazarken tam kürek kemiğimin altına acayip bir sancı girdi hala acıyor ...
Evet gelelim eşime ,ne çok sevdik birbirimizi ,ne çok yerden yere vurduk,ne çok kızdık kırıp incittik hoyratça ama galiba en çok saygı duyduk evlilik kurumuna bu yüzden sapasağlam herşeye rağmen ayakta hala 27 yıl oldu ...Canım herşeye rağmen seni seviyorum iyiki benim eşimsin...
Hayatımızı ikimizde başkalarının izin verdiği ölçüde yaşasakta gerksiz bir sürü şeyle mücadele etsekte çok incinip çok kırılsakta seninle dünya savaşları geçirsekte bana verdiğin iki güzel evlat için sana çok teşekür ederim ...
Şu son seneler hayatımızın yönetimini elimize aldğımız seneler oldu nispeten ...Sakin huzurlu ve artıkne istediğimizi bilen kişiler haline dönüştük ...Artık ikimizde eş olmanın ne demek olduğunu çok iyi öğrendik ...Bu yüzden sende bende hayat yolundaki sınavları başarı ile atlattık ...
Seni hep sevdim , aşık oldum mu hayır ...o çok başka bir duygu olsa gerek ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder