Hayat sanki durgun akan bir su gibi

Bu aralar durdum sanki herşey benim dışımda gelişiyor ben seyrediyorum gibi...İçimden hiç bir şey yapmak gelmiyor hatta yazı yazmak bile ...

Bu durağan dönem sanki kafamın içindeki bir çok şeyi toprağa akıtıyorum yok olup gitsin diye...Bazılarını hiç düşünmek bile istemiyorum dillerndirip kafamda büyütüp gerçekleşeceklerinden korkuyorum sanki düşünmezsem yok olacaklar veya dah iyi sonuçlanacaklar gibi geliyor...

Kendime verdiğim sözler hiç birini tutamıyorum hep kendimi atlıyorum ...Gereksiz işlerle uğraşmaktan vakit bulamıyorum yada tembellik ediyorum ...Kendimi ne çok göz ardı etmeye başladım yine eskisi kadar değil atık bellirli bir bilinç oluşturdum ancak yinede öğrendiklerimi uygulamya bile koymuyorum ...Sanki elim kolum bağlanmış kalın bandajlar içindeyim ...mumyalandım sanki...SİLKİNİP yeniden çalışmalarıma başlamalıyım...

Bunların nedeni belki yapacağım çalışmaların beni inciteceğinden korkuyorum ...Çünki ikinci on yıl benim hayatımda en yanlız olduğum dönemdi ...Kalabalıkların içinde yanlız kalmanın ne demek olduğunu öğrendiğim dönem ...Acımış incinmiş ve yanlız tek başıma ...Belki bu korkutuyor beni tekrar o günlerdeki yanlızlık hissi hatırlamak istemediğim ...ama aşmam lazım kendimle barışmam kendimi yeniden inşa etmem lazım...

Yorgun ,üzgün bir bayramın ardından

Harabe gibi yorgunun yıkık dökük ve incinmiş ...Şöyle geri dönüp son haftaya baktığımda ne çok şey yaşadım ...Birdefa çok yoruldum o aşıla bilir ilaçlarımı aldım dünde hiç kalkmadan dinlendim şimdi iyiyim ...Ancak incinmişlikle ilgili sıkı bir EFT çalışması yapmam lazım dün yine dizim ağrıdı sanki birşeylerin sinyalini veriyordu bana ...Vefasızlık incitiyor beni ben kendimi paralayım öteki parmağını kıpırdatsa olay ...Bu kadar basitmi yaşam ...

Birde en sevdiğinden gelirse vefasızlık daha fazla incitiyor...Çok çalışmam lazım bir çok kişi ile olan eterik bağımı kesmem lazım artık ben olup kendim için yorulmam lazım ...Bir anda bir sürü hedef sıraladım sıra bunları uygulamuya geçirmekte ...

Evet geleleim bayramın kritiğine :Arefe gününden yapılan hazırlıklardan sonra sabah kahvaltısında kuzenlerle birlikte aile fertleri bir araya geldik keşke sağlığındada bir araya gelebilselerdi diye düşünmeden edemedim ...Mükellef bir kahvaltıdan sonra bayaramlaşma faslını bitirdik ve misafirler gelmeye başladı ...uzun süredir görmediğim kişilerle görüştük küçükler büyümüştü onları göerdük hüzünlü ancak güzeldi ...Bu sene sadece annemin değil kuzenleriminde ilk bayramları idi...Biz bu kadar kapı kapanmasın diye uğraşırken onların evlerinin kapılarını açan olmamaıştı ...Bize gelenlerde bu burukluğu dile getirmişlerdi ...

Her ne olursa olsun aramızda olmasa bile büyüklerimizi saygıyla anmak güzel ...

İkinci günün akşamı evime geldim gece yarısına kadarda sevdiklerim beni yanlız bırakmadılar ...Üçüncü gün de misafir ağırlamakla geçti ve mutlu son bayram bitti ...

Bir bayramda böylece geçti gitti...Allah da güzel günlerde şeker tadında bayramlar nasip etsin...

Yine bayram geldi

Bu bayram kayıplarımızın olduğu bir bayram ...Annemi kuzenlerimi kaybettiğimiz onlarsız geçireceğimiz ilk bayram...

Biraz garip geliyor herşey sağlığında işi olanlar ölünce ne çok kıymet vermeye başladılar ,hayretler içindeyim ...Herkes ne yaparsa yapsın beni ilgilendirmiyor ben elimden geldiğincede sağlığında da yanında oldum içim rahat ...

Sevdiklerimin arkasından göz yaşı dökmüyorum çünki onlarla yaşarken dolu dolu yaşadım içimde keşke şunuda yapsaydım diye birşey kalmamış ...Annemle ise incinmişlik kırılmışlık ve vefasızlık kalmış ...

Ne çok incitiyor beni vefasızlık ,kadir kıymet bilmezlik ...Sanki mecbursunuz birkere kolunuzu kaptırdınızmı vazifeniz yaşam boyu sırtınızda taşırken bile memnun edemiyorsunuz bu vefasızları hep biraz daha fazlasını istiyorlar ...Kimileride güya teşekkür ediyor ama oda vefasız en basit olayda seni satıyor...

Acaba bizler vefanın ne olduğunu bilmiyormuyuz ki böyle oluyor ...Olaya iyi tarafından bakmaya çalışıyorum...

Neyse yarın babama gidiyoruz...Hazırlık yapılacak kahvaltıya misafirler var...Annem kahvaltı hazırlamayı hiç sevmezdi ancak hazırlanmış kahvaltılarda misafir ağırlamayı severdi onun yerine hep ben hazırladım kahvaltıları ...Kızkardeşimle yarın gidip hazırlıklara girişeceğiz...bizleri yanlız bırakmayacak dostlarla birlikte annemi annacağız...Biraz hüzün biraz buruk bir bayram geçireceğiz...

Geçen pazar annemin kabrine gittik insan söylerken bile yakıştıramıyor ....Güzel yüksekçe biryerde ona ne kadar kızgın olduğumu gördüm ...Bana yaptıklarından dolayı değil kendine yapmadıklarından dolayı ne çok vazgeçti kendinde belki yine aynı gün ölecekti ancak daha kendine birşeyler yapmış olacaktı ...

Herşeye rağmen herkesin şeker bayramını kutlarım iyi bayramlar...

Bencede çok doğru bunları bende öğrendim

1- Kendimi neselendirmek istedigim zaman en iyi yolun baska birini neşelendirmeye çalışmak olduğunu öğrendim.
2 - Bir bebegin evlilik sorunlarini çözemeyecegini ögrendim.
3- Bir tartismayi tatliya baglamadan yataga gidilmemesi gerektiğini öğrendim.
4- Isyerinde romantik iliskiler aranmamasi gerektigini ögrendim.
5- Insanin... kendisinden daha sorunlu birisiyle evlenmemesi gerektiginin ögrendim.
6- Çalistirdigimiz insanlara iyi davrandigimizda, onlarin da müsteriye iyi davrandiklarini ögrendim.

7- Bir toplantida zekâmi ya da sohbetimi göstermek konusunda tercih yapmak gerektiğinde sohbeti seçmenin daha iyi olacağını
8- Insanlara iyi davranmanin hiçbir maliyeti olmadigini ögrendim.
9-Gerçekten yasamaya baslamak için emeklilik beklenirse, çok uzun bir süre beklenilmiş olunacağını öğrendim
10-Iyi kalpli olmanin mükemmel olmaktan daha önemli oldugunu
11-Bir domuza ve bir çocuga istedikleri her seyi verirseniz sonuçta çok iyi bir domuzunuz ve çok kötü bir çocuğunuz olacağını öğrendim.
12-Kimle evlenecegin kararinin hayatta verilen en önemli karar olduğunu öğrendim.