12 Eylül 2010 Pazar

Yorgun ,üzgün bir bayramın ardından

Harabe gibi yorgunun yıkık dökük ve incinmiş ...Şöyle geri dönüp son haftaya baktığımda ne çok şey yaşadım ...Birdefa çok yoruldum o aşıla bilir ilaçlarımı aldım dünde hiç kalkmadan dinlendim şimdi iyiyim ...Ancak incinmişlikle ilgili sıkı bir EFT çalışması yapmam lazım dün yine dizim ağrıdı sanki birşeylerin sinyalini veriyordu bana ...Vefasızlık incitiyor beni ben kendimi paralayım öteki parmağını kıpırdatsa olay ...Bu kadar basitmi yaşam ...

Birde en sevdiğinden gelirse vefasızlık daha fazla incitiyor...Çok çalışmam lazım bir çok kişi ile olan eterik bağımı kesmem lazım artık ben olup kendim için yorulmam lazım ...Bir anda bir sürü hedef sıraladım sıra bunları uygulamuya geçirmekte ...

Evet geleleim bayramın kritiğine :Arefe gününden yapılan hazırlıklardan sonra sabah kahvaltısında kuzenlerle birlikte aile fertleri bir araya geldik keşke sağlığındada bir araya gelebilselerdi diye düşünmeden edemedim ...Mükellef bir kahvaltıdan sonra bayaramlaşma faslını bitirdik ve misafirler gelmeye başladı ...uzun süredir görmediğim kişilerle görüştük küçükler büyümüştü onları göerdük hüzünlü ancak güzeldi ...Bu sene sadece annemin değil kuzenleriminde ilk bayramları idi...Biz bu kadar kapı kapanmasın diye uğraşırken onların evlerinin kapılarını açan olmamaıştı ...Bize gelenlerde bu burukluğu dile getirmişlerdi ...

Her ne olursa olsun aramızda olmasa bile büyüklerimizi saygıyla anmak güzel ...

İkinci günün akşamı evime geldim gece yarısına kadarda sevdiklerim beni yanlız bırakmadılar ...Üçüncü gün de misafir ağırlamakla geçti ve mutlu son bayram bitti ...

Bir bayramda böylece geçti gitti...Allah da güzel günlerde şeker tadında bayramlar nasip etsin...

Hiç yorum yok: