15 Ekim 2009 Perşembe
HEYECANLI VE DE YOĞUN GÜNLER YAŞIYORUM
Heyecanlıyım bebişler yanlış alarm verdiler hastanede yattık 33+2sinyal başaldı 4 gün hastanede geçirdik ...Dr nidilat diye bir tansiyon ilacı ile doğumu durdurdu...Bu hafta evde dinlenerek geçirecek ...
Anne heyecanlı ancak biz başındakiler daha heyecanlıyız...Bu gün de oda takımları gelecek yerleştireceğiz...
Ben sandalye tepelerinde uyumuktan helak olmuşum yatığım yerde uyuyorum...
Hastanede intörnlerle hemşirelerle kanka oldum ne çok sevdim hepsini ...Canlarım ya pırıl pırıl umut vadeden geçler tamda umudumun azaldığı bir dönemde doping gibi oldu ...
Ben gelecek için hedefi olan insanları severim...Gördüğüm gençlerin hepsi neredeyse hedeflerini belirlemiş vede epey bi yol kaydetmişlerdi...
İnsanlara yaklaşımlarındaki şevkat ve saygıya hayran oldum uykusuz geçen bir gecenin sonunda bile gözlerindeki güzel enerjiyi yakaladım ...Gençliğe olan güvenim bir kez daha pekişti her ne yaparlarsa yapsınlar işte Atatürk gençliği dedim...
Eşimde işinden çok memnun şükürler olsun zevkle gidip geliyor ...Kendine olan güveni geldi önceden ben yapamam derken artık ben yaparım ben bilirim diyor huzurlu ve güvenli bir halde ...
Canım kızım dün kaydını yaptırdı ...Artık bir sosyal hizmetler uzmanı adayı ...İnşallah önü açık olur herşeyde bir hayır vardır...Canım onu çok seviyorum kendinde çok şeyler aştı bir çok şeyi başardı şimdi sıra okul işinide hallettimi hayatı düzene girecek ...
Oğluşumda bu sene ikinci sınıfa geçti labaratuar dersleri başladı ...Pazartesi ve salı çok yorgun geliyor...Canıma beyaz gömlek nede yakıştı ...Gözlüğünü takıp önlüğünü giyince çok yakışıklı bir kimyager oluyor ...Bana da onların başarıları ile övünmek kalıyor...
3 Ekim 2009 Cumartesi
BU ARALAR KENDİMİ DİNLEMEYE ÇOK İHTİYACIM VAR
Yine kendimi dinleyemiyorum ...
Benim isteklerim dileklerim yapmak istediklerim erteleniyor ...Ben kimseden değil kendimden istemenin tadına varmışken başkalarından beklemiyorum ...Sadece biraz kendim için zaman istiyorum ...Bu aralar insanlar üstüme üstüme gelip benim zamanımı çalıp kendim için bir şey yapmama izin vermiyorlar ...
Ah şumisafir sanki bütün enerjimi sömürüyor hani enerji vampirleri vardır ya işte öyle ...Bir an sanki kanım canım çekilip aygın baygın yatıyorum...Onu yolcu etsen bir kocamna ohhhhhhhhhh diyeceğim...Belki bu hafta gider ...Ya bu kadar kaygısızlık vede saygısızlık olmaz ki ...Beni kendi evimde yönetmeye kalktı ...
Ben böylelerine pabuç bırakmam ...Ancak zamanımı çalması ban sormadan gelmesi ve bu kadar uzun süre kalması beni yordu ...Bütün projelerimi ertlemek zorunda kaldım ...
Ancak kızımla ikimize güzel derslerde verdi halimize günümüze şükreder hale geldik ...Ettiğimiz şükürlere yenilerini ekledik ...
Hayatımızın ne kadar iyi ve kaliteli geçtiğini bizlere gösterdi ...Ne çok şeyde kendimizi aştığımızı gördük...Kendimi ailemi çok seviyorum...
Ben ne güzel bayramdan sonra EFT çalışmalarıma başlayacaktım ...Bir türlü başlayamadım ...Zaten hayatımın ikinci on yılına başlamak bana zor geliyordu bu da bahane oldu ...
Dün anneme gittim ...Yine çıldırttı beni ...Ya artık yok böyle bir şey diyorum başkada bir şey demiyorum ...Kafasını nerde olmayacak şey var onu takıyor sanki gerçekmiş gibi söylüyor ...Canım babam artık ona çok acıyorum hiç hali kalmadı dayanacak ...
Hasta ve yaşlı olamka belki çok zor ancak insanlara eziyet etmelerini gerektirmiyor ...
Şimdi evin sakin ve huzurlu dinginliğinde bunları yazıyorum ...Birazdan ev ahalisi kalkar ve hayat bakalım ne süprizler hazırlamış bize...
Bu gün güzel bir gün olacak kendime iyi günler ve iyi dostlar çekiyorum ...Hayatımda sevdiğim ve beni sevecek dostlarımın olmasını diliyorum...
2 Ekim 2009 Cuma
nE ÇOK PARÇAYA BÖLÜNMEM GEREKİYOR
İnsanlar beni kaç parçaya ayırıp her biri kendi işinde kullanmak için neler yapıyorlar ...ancak ununutuyorlarki ben tek bir kişiyim artık ...
Ben istemedikçe bir şey yapmam...Eski ben herkesi memnun etmek için ne çok koştururdu ...İnsanlar yinede hoşnut olmazdı ...Artık kendim istersem koşturan istemediğim yerde yapamam diyen bir ben var...Ne zor elde ettim bu yetiyi...Ne çok mücadele verdim ...Kendimi kutluyorum başardım...
Dün hem güzel hemde yoğun geçti ...Sabahtan misafirle konuşurken yine bana laf sokmaya kalktı ancak bende hiç alta kalmadım aynen karşılık veince susmak zorunda kaldı sonra kız kardeşimle Dr gitmek için hazırlanıp evden çıktım ...
Dr gittik bebişler 33 haftalık oldular boyları ve kiloları gayet iyi...DR ları bu gün bile doğsalar bir hafta hastanede kalcaklarını söyledi bir hafta sonra doğarlarsa anneyle birlikte hastaneden çıkarlarmış ...
Sonra kardeşimin evine gittik ...Odalarının perdeleri geldi çok şirin olmuş ...Bizde aldığımız kapı süsünü kornişe taktık herşey yerleşsin yaptıklarımı buradan sergileyeceğim...
Eve geldiğimizde yemeğimizi yiyip geçtik TV karşısına... kızımın çok kötü başı ağrıyordu ...İlaç aldı ancak geçti herşeye rağmen güzel bir gündü...
Bu gün anneme gideceğim çok yoğun bir hafta sonu olacak dilerim misafir bu hafta gider...Bizde biraz dinleniriz...
Kendimle ilgili çalışmalara biraz ara verdim ne çok EFT yapmam gereken konum var biraz kafamı toplayıp başlarım çalışmalara ...
Buradan kendimi anlatırken birilerine fayadam dokunursa ne mutlu bana ...Ben kişisel gelişim uzmanı değilim sadece kendi yaptıklarımı anlatıyorum ...Bence iki üç yerden seminer alıp kişisel gelişim uzmanı olunmuyor ...Bence pisikoloğlar bu işin en vazgeçilmezleri olmalı ...Bunu tabi herkes için söylemiyorum ...Mesela canım Abdullah yavaş ve emin adımlarla ilerliyor inanıyorum ki ilerde başarılı bir uzman olacak sürekli kendini geliştirmeye çalışıyor ve önündeki uzun yolu sakin ve huzurlu emin adımlarla gidiyor ...Ben oldum diye düşünmüyor daha neyeparım aşmasında ...Yolu açık olsun ...
Ben kendim için hiç böyle bir hedef koymadım ancak bir çok kişiye yaşadıklarımı anlatarak örnek olduğumu gördüm ...Ne mutlu bana ki kendi deneyimlerimle ışık ola bilmişim ...Canlarım hepinizi seviyorum...
Biraz dan çıkmak zorundayım...Hoşçakalın...
Ben istemedikçe bir şey yapmam...Eski ben herkesi memnun etmek için ne çok koştururdu ...İnsanlar yinede hoşnut olmazdı ...Artık kendim istersem koşturan istemediğim yerde yapamam diyen bir ben var...Ne zor elde ettim bu yetiyi...Ne çok mücadele verdim ...Kendimi kutluyorum başardım...
Dün hem güzel hemde yoğun geçti ...Sabahtan misafirle konuşurken yine bana laf sokmaya kalktı ancak bende hiç alta kalmadım aynen karşılık veince susmak zorunda kaldı sonra kız kardeşimle Dr gitmek için hazırlanıp evden çıktım ...
Dr gittik bebişler 33 haftalık oldular boyları ve kiloları gayet iyi...DR ları bu gün bile doğsalar bir hafta hastanede kalcaklarını söyledi bir hafta sonra doğarlarsa anneyle birlikte hastaneden çıkarlarmış ...
Sonra kardeşimin evine gittik ...Odalarının perdeleri geldi çok şirin olmuş ...Bizde aldığımız kapı süsünü kornişe taktık herşey yerleşsin yaptıklarımı buradan sergileyeceğim...
Eve geldiğimizde yemeğimizi yiyip geçtik TV karşısına... kızımın çok kötü başı ağrıyordu ...İlaç aldı ancak geçti herşeye rağmen güzel bir gündü...
Bu gün anneme gideceğim çok yoğun bir hafta sonu olacak dilerim misafir bu hafta gider...Bizde biraz dinleniriz...
Kendimle ilgili çalışmalara biraz ara verdim ne çok EFT yapmam gereken konum var biraz kafamı toplayıp başlarım çalışmalara ...
Buradan kendimi anlatırken birilerine fayadam dokunursa ne mutlu bana ...Ben kişisel gelişim uzmanı değilim sadece kendi yaptıklarımı anlatıyorum ...Bence iki üç yerden seminer alıp kişisel gelişim uzmanı olunmuyor ...Bence pisikoloğlar bu işin en vazgeçilmezleri olmalı ...Bunu tabi herkes için söylemiyorum ...Mesela canım Abdullah yavaş ve emin adımlarla ilerliyor inanıyorum ki ilerde başarılı bir uzman olacak sürekli kendini geliştirmeye çalışıyor ve önündeki uzun yolu sakin ve huzurlu emin adımlarla gidiyor ...Ben oldum diye düşünmüyor daha neyeparım aşmasında ...Yolu açık olsun ...
Ben kendim için hiç böyle bir hedef koymadım ancak bir çok kişiye yaşadıklarımı anlatarak örnek olduğumu gördüm ...Ne mutlu bana ki kendi deneyimlerimle ışık ola bilmişim ...Canlarım hepinizi seviyorum...
Biraz dan çıkmak zorundayım...Hoşçakalın...
1 Ekim 2009 Perşembe
GÜL YAPRAĞI KADAR HAFİF OLMAK
Bir yazı okumuştum hayatımda hep arayıpta sözlere dökemediğim kelimeleri anlatmıştı bana...İşte dedim buydu olmak istediğim ...
Bir tapınak varmış kapısında kilit yokmuş ama sıkı sıkıya kapalıymış kapısı ne çalacak bir tokmak varmış nede bir zil ,dünyaya kapalıymış kapısı...Bir gün bir gezgin geçiyorken kapçok yorulmuş tapıanakta dinlenmek istemiş kapı kendiliğinden açılmış ...
İçeriden bir rahip gelmiş yolcu biraz dinlendikten sonra yoluna devam edeceğini söyleyip tapınakta kalmak için izin istemiş...Rahipte eline bir tas su almış ağazına kadar dolu adama vermiş bu yerimiz yok çok doluyuz demekmiş ...Adamda gülden bir yaprak koparıp suyun üstüne bırakmış ...Ben bu yaprak kadar hafifim kimseyi rahatsız etmem demek istemiş ...
bu yazıyı okuyunca hayatımda işte dedim olmak istediğim durum gül yaprağı kadar hafif olmak ...Her nerede olursam olayım insanlara yük olmamak isteğim ...
Bu ara deve dikenleri ile uğraşınca kendimine kadar yorgun hissettiğimi anladım...
Ben hayatımı nasıl daha kolay yaşanır hale getirmeye çalışıyorum insanlar ne kadar kendilerini zorluyorlar hayatları ve ellerindeki imkanların farkında bile değiller...
Ben iki üç yılldır kendimi bulma kendimle ilgilenme çalışmaları yapıyorum ...İlk önce olumlu düşünceyi hayatıma yerleştirmekle işe başladım ...Yasak ,günah ,ayıp üçgenini kırdım...
Sonra çekim yasasını devreye soktum çekim yaparken olmayacak ütopik şeyler istemedim kendimi tanımaya çalştım ben kimim ne severim ne gibi şeylerden hoşlanırım diye ...Sonra yeni şeyler için hayatımda yer açtım eski giyisiler den başladım bütün gereksiz şeyleri hayatımdan çıkarıp attım...
Birde canım aysuncuğum bana hedefim olmadığını gösterdi ...Kendime hedefler belirledim ...Bir günlük ,bir haftalık ,aylık ,yıllık gibi yazdım ...Hayatımda olmasını istediklerimi yazdım ...
Sonra şükürlerim ...Ne çok şükredek şeyim varmış kendim bile şaşırdım...Önce yazdım sabah akşam okudum gün içinde aklıma geldikçe okudum ...Sonra nefes alamk kadar normal bir hale geldi artık kendiliğinden ne çok şeye şükrediyorum ...Sabah kalkınca gözlerimi açtığıma yere bastığımda ayaklarımın üstünde dura bildiğime ...Yüzümü yıkarken içimden kendi kendime gülümseye bildiğime daha bir çok şeye hayatımda var olan ve kayetmiş olsamda onlarla yaşadığım anlara ne çok şeye şükrede biliyorum ...Hemde milyonlarca ŞÜKÜRLER OLSUN...
Evet gelelim EFT ye ilk okuduğumda hadi canım dediğim bu kadar kolay olamaz dediğim bir yönten ancak benim üstümde mucizeler yarattı kendimi ne çok değiştirdim ne çok gizlediğimi artık kabul edip onayladım kendimi sevmeyi öğrendim...
Benimde etten kemikten bir insan olduğumu benimde hata yapa bileceğimi öğrendim ve kabul ettim ...Başkalarının hatalarının bedelerini üstlenmemem gerektiğini ,kendi hatalarımıda başkalarına yüklememem gerektiğini öğrendim ...
Kendimi kimi zaman acımasızca eleştirdim ...Kabuk tutan yaralarımı kanatıp temizledim sardım sarmaladım aratık iyileşiyorlar ...Ben kabul ettikçe onlarda katlarından sıyrılıyorlar ...
Ben kendimi içimde küçücük savunmasız bir kız çocuğu olarak terk etmişim ...Kendimi buldum onu kocaman sarıp sarmaladım sevdim okşadım ve büyüttüm ...artık içimde bir genç kız var henüz aynı yaşata değiliz ...Ancak bu hal bile benim kendimi daha kolay ifade eder hale getirdi ...Artık kimse beni eftiri püften şeyler için ağlatamıyor bende kendi kelimelerimle beni sokup zehrini içime akıtanları sokuyorum sakin ve huzurlu bir şekilde yaptığım içinde farkına geç varıyorlar ...
Bu beni seviyorum hedefleri olan ne istediğini bilen elindekilerin kıymetini bilen ...Seven ve sevildiğnin farkında olan bir ben ne güzel bir büyüme bu çok güzel bir yaşlılığa adımlarım sağlam bir şekilde gitmek ...HASTASIYIM ben artık bu kadının...
Bir tapınak varmış kapısında kilit yokmuş ama sıkı sıkıya kapalıymış kapısı ne çalacak bir tokmak varmış nede bir zil ,dünyaya kapalıymış kapısı...Bir gün bir gezgin geçiyorken kapçok yorulmuş tapıanakta dinlenmek istemiş kapı kendiliğinden açılmış ...
İçeriden bir rahip gelmiş yolcu biraz dinlendikten sonra yoluna devam edeceğini söyleyip tapınakta kalmak için izin istemiş...Rahipte eline bir tas su almış ağazına kadar dolu adama vermiş bu yerimiz yok çok doluyuz demekmiş ...Adamda gülden bir yaprak koparıp suyun üstüne bırakmış ...Ben bu yaprak kadar hafifim kimseyi rahatsız etmem demek istemiş ...
bu yazıyı okuyunca hayatımda işte dedim olmak istediğim durum gül yaprağı kadar hafif olmak ...Her nerede olursam olayım insanlara yük olmamak isteğim ...
Bu ara deve dikenleri ile uğraşınca kendimine kadar yorgun hissettiğimi anladım...
Ben hayatımı nasıl daha kolay yaşanır hale getirmeye çalışıyorum insanlar ne kadar kendilerini zorluyorlar hayatları ve ellerindeki imkanların farkında bile değiller...
Ben iki üç yılldır kendimi bulma kendimle ilgilenme çalışmaları yapıyorum ...İlk önce olumlu düşünceyi hayatıma yerleştirmekle işe başladım ...Yasak ,günah ,ayıp üçgenini kırdım...
Sonra çekim yasasını devreye soktum çekim yaparken olmayacak ütopik şeyler istemedim kendimi tanımaya çalştım ben kimim ne severim ne gibi şeylerden hoşlanırım diye ...Sonra yeni şeyler için hayatımda yer açtım eski giyisiler den başladım bütün gereksiz şeyleri hayatımdan çıkarıp attım...
Birde canım aysuncuğum bana hedefim olmadığını gösterdi ...Kendime hedefler belirledim ...Bir günlük ,bir haftalık ,aylık ,yıllık gibi yazdım ...Hayatımda olmasını istediklerimi yazdım ...
Sonra şükürlerim ...Ne çok şükredek şeyim varmış kendim bile şaşırdım...Önce yazdım sabah akşam okudum gün içinde aklıma geldikçe okudum ...Sonra nefes alamk kadar normal bir hale geldi artık kendiliğinden ne çok şeye şükrediyorum ...Sabah kalkınca gözlerimi açtığıma yere bastığımda ayaklarımın üstünde dura bildiğime ...Yüzümü yıkarken içimden kendi kendime gülümseye bildiğime daha bir çok şeye hayatımda var olan ve kayetmiş olsamda onlarla yaşadığım anlara ne çok şeye şükrede biliyorum ...Hemde milyonlarca ŞÜKÜRLER OLSUN...
Evet gelelim EFT ye ilk okuduğumda hadi canım dediğim bu kadar kolay olamaz dediğim bir yönten ancak benim üstümde mucizeler yarattı kendimi ne çok değiştirdim ne çok gizlediğimi artık kabul edip onayladım kendimi sevmeyi öğrendim...
Benimde etten kemikten bir insan olduğumu benimde hata yapa bileceğimi öğrendim ve kabul ettim ...Başkalarının hatalarının bedelerini üstlenmemem gerektiğini ,kendi hatalarımıda başkalarına yüklememem gerektiğini öğrendim ...
Kendimi kimi zaman acımasızca eleştirdim ...Kabuk tutan yaralarımı kanatıp temizledim sardım sarmaladım aratık iyileşiyorlar ...Ben kabul ettikçe onlarda katlarından sıyrılıyorlar ...
Ben kendimi içimde küçücük savunmasız bir kız çocuğu olarak terk etmişim ...Kendimi buldum onu kocaman sarıp sarmaladım sevdim okşadım ve büyüttüm ...artık içimde bir genç kız var henüz aynı yaşata değiliz ...Ancak bu hal bile benim kendimi daha kolay ifade eder hale getirdi ...Artık kimse beni eftiri püften şeyler için ağlatamıyor bende kendi kelimelerimle beni sokup zehrini içime akıtanları sokuyorum sakin ve huzurlu bir şekilde yaptığım içinde farkına geç varıyorlar ...
Bu beni seviyorum hedefleri olan ne istediğini bilen elindekilerin kıymetini bilen ...Seven ve sevildiğnin farkında olan bir ben ne güzel bir büyüme bu çok güzel bir yaşlılığa adımlarım sağlam bir şekilde gitmek ...HASTASIYIM ben artık bu kadının...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)