Ben ne kadar yavaşlamak istesemde hayat beni koşturuyor ...Bu aralar kendi evim yetmezmiş gibi babamın evi hatta yakında kız kardeşimin evinide temizletmem gerekiyor ...Kendi evimde müthiş bir bahar temizliği yapıldı ve her yer sanki kazındı...Evdeki fazlalıklar verildi yıkandı ve arıtıldı ...dünde babamın evinde aynı şeyler yapıldı ...
Canım Halimem ellerin kolların dert görmesin en büyük yardımcım oldu ikimiz bir olunca dere tepe dümdüz oldu...
Annemin ölüm yıldönümü yaklaştı ...Ben o günü anma ve dua günü şeklinde yapmak istiyorum ancak her kafadan bir ses çıkıyor ama ortada iş yapmak isteyen yok ben yaparım dedğimde de ay bu kadar kendini yorma deniyor ...Anne ölünce mezarının başına giderek sevgi gösterisinde bulunmak zannediliyor ...Neyse bakalım neler olacak ...

Evettt...Bu ayın sonunda resmen emekli oluyorum hadi hayırlısı ...Canım babam ona nekadar teşekkür etsem azdır beni isteğe bağlı bağkurlu yapmıştı ve ben nihayet emekli oluyorum ...Artık kendi paramı gönlümce harcıyacağım...

bu ara okuduğum vampir ve meleklerle ilgili kitaplarda ve seyrettiğim dizilerde her ne düşünürseniz onu yaşayacağınızı ancak aslolan şeyin sevgi olduğunu görüyorum ...

Bu aralar çok fazlaca duymaya başladığım bir söz beni sonderce rahatsız etmeye başladı ...Bu senin imtihanın ya ben böyle bir imtihan girmek istemiyorum ki...Bu söz beni sıkmaya başladı yok böyle birşey hayat böyle anlamları biz insanlar yüklüyoruz...hayat sadece yaşamak içindir ...Başımıza her geleni imtihan olarak yorumlarsak hiç bitmeyen imtihanlara tutuluruz...

Bence hayata aslolan tek şey sevgidir gerisi sadece dayatmadır...

Annemsiz ilk anneler günü

Nerdeyse bir yıl olacak annem bizden ayrılalı ...Ne hissediyorum henüz bilmiyorum sanki duygularım köreldi hissizim gibi geliyor ...Ama her gün annemi anıyoruz söylediklerini hatırlıyoruz iyi kötü hala güldürüyor bizi...

Belki de annemi unutmaya başlayınca içimde hüzün oluşacak ve özleyeceğim onu ama henüz sanki bizimle ve yaşıyormuş gibi ...Öldükten sonra unutulmak neysede ya yaşarken unutulanlar için ne kadar acı ...

Artık anneler günü benim için kendi anneliğimi yaşayacağım bir gün ...Bazen iyi bir annemiyim diye düşünsemde görüyorum ki iyi bir anne olmuşum ah keşke şimdiki bilgilerimi çocuklar küçükkende bilseydim çok daha iyi olurdu diyorum ama yinede fena değilmişim ...

Bu hafta kendimle bir kez daha gurur duydum ...Kız kardeşimle teyzeme gitmiştik ve onun sadece anneliği yemek içmek ve giyidirmek olduğunu zannetmesi çocuklarını eğitmekten yoksun olması bazen acaba dediğim şeyleri iyiki yapmışıma dönüştürdü...Çocuklara hiç kızmadan veya ceza vermeden büyütmek istiyormuş ancak onun dışında bu olaydan herkes rahatsız ...Anneannemin bir sözünü hatırlattı bakısız yongayı yel alır derdi ...Ne kadar doğru olduğunu yaşayarak görüyorum ...Ya çocuğuna bir takım şeyleri öğreteceksin yada bilemiyorum artık...

Aldığınız her nefesin sevgi ve huzurun sarmalamsı dileğile yaşamınızdan mutluluk güneşi hiç eksik olmasınaneler gününüz kutlu olsun...

Annemsiz ilk anneler günü