7 Mayıs 2011 Cumartesi

Annemsiz ilk anneler günü

Nerdeyse bir yıl olacak annem bizden ayrılalı ...Ne hissediyorum henüz bilmiyorum sanki duygularım köreldi hissizim gibi geliyor ...Ama her gün annemi anıyoruz söylediklerini hatırlıyoruz iyi kötü hala güldürüyor bizi...

Belki de annemi unutmaya başlayınca içimde hüzün oluşacak ve özleyeceğim onu ama henüz sanki bizimle ve yaşıyormuş gibi ...Öldükten sonra unutulmak neysede ya yaşarken unutulanlar için ne kadar acı ...

Artık anneler günü benim için kendi anneliğimi yaşayacağım bir gün ...Bazen iyi bir annemiyim diye düşünsemde görüyorum ki iyi bir anne olmuşum ah keşke şimdiki bilgilerimi çocuklar küçükkende bilseydim çok daha iyi olurdu diyorum ama yinede fena değilmişim ...

Bu hafta kendimle bir kez daha gurur duydum ...Kız kardeşimle teyzeme gitmiştik ve onun sadece anneliği yemek içmek ve giyidirmek olduğunu zannetmesi çocuklarını eğitmekten yoksun olması bazen acaba dediğim şeyleri iyiki yapmışıma dönüştürdü...Çocuklara hiç kızmadan veya ceza vermeden büyütmek istiyormuş ancak onun dışında bu olaydan herkes rahatsız ...Anneannemin bir sözünü hatırlattı bakısız yongayı yel alır derdi ...Ne kadar doğru olduğunu yaşayarak görüyorum ...Ya çocuğuna bir takım şeyleri öğreteceksin yada bilemiyorum artık...

Aldığınız her nefesin sevgi ve huzurun sarmalamsı dileğile yaşamınızdan mutluluk güneşi hiç eksik olmasınaneler gününüz kutlu olsun...


Hiç yorum yok: