28 Şubat 2009 Cumartesi

İÇİM DIŞIMA ÇIKIYOR

Bu aralar içimle yaptığım yıkım çalışmalarından sonra epey bir safrayı attığımı görüyorum .Kilo ile yaptığım çalışmada kendimi güven konusunda sınıfta kalmış buldum,güvenin karşısında korku varmış .
Yani güvensizlik korkuyu doğuruyormuş .Bende korku başlıklı çalışmalar yapınca içim dışıma çıktı nefesim kesildi kendimi çok kötü hissettim yıllardır ördüğüm duvarlar enkaz haline geldi sırada enkaz kaldırma çalışmaları olacak.
Bu sorunları halletmeden kilolarımla baş etmem imkansız gibi görünüyor.Ne kadar rejim yaparsam yapayım sanki sorunları tıraş edip attığımız sakallar gibi yeniden daha gür bir şekilde çıkıyor ve giderek artıyor.Bu konuyu köklü bir çözümle halletmedikçe yineleyecek .Bende öğrendiklerimi bu konu için uygulamaya karar verdim ve başladım .Her yaptığım çalışma bendeki birikimlerin dipte köşede sakladıklarımın ,hatta gömdüklerimi gün yüzüne çıkarıp onlarla yüzleşmemi sağlıyor ve teker teker yok oluyorlar .
Çocukluk korkularım ,yalnızlıklarım ,kırgınlıklarım yaşanmamışlıklarım hepsi teker teker beni ziyaret ettiler.Ne çok canım yanmış ne çok incinmişim ve neçok derinlerde kaybolmuşum.
Çevremdeki insanlara hep sahip çıkmaya çalışmışım yıllarca hep kaybetmekten korkmuşum yanlız kalmaktan.Halbuki çözüm içimdeymiş kendim çok ihmal ettmişim yanlnız kalmamak adına .İçimdeki ben çok yalnız kimsesiz kırılgan bir çocuk olarak bir kenarda kalmış.
Benim içsel yolculuğumda içimdeki benle yollarımız kesişti ve birbirimize ulaşmak için başladık yıkıma acıdık ,yorulduk,hırpalandık ve buluştuk.Şu an içim talan olmuş yıkıntılar içinde ancak molozlar kalkıp inşaat başlayınca kendi mükemelimi inşa edeceğim ve buda çok güzel olacak .Belki görüntüyü beğenmeyecekler ancak bu benim görüntüm olacak başkalarının şekil verdiği ben değil ben memnun olacağım ya önemli olanda bu.
Bu ara yaptığım çalışmalar hayatımda daha net olmama yardımcı oldu ve çok daha sakin ve huzurluyum .Kendimi çok kolay ifade edebiliyorum.Kimsenin beni incitmesine izin vermiyorum hayata kendi adımlarımla adım ata biliyorum.
Artık insanlar benim yerime karar veremyeceklerini gördüler.Hayat bana istediğim herşeyi elime alabileceğimi ve hepsinde çok da başarılı olacağımı gösterdi.
Kendime iki yıl tanıdım bu iki yılda kendim için iyi olan herşeyi hayatımda yaşayacağım ve beni kendine rehber edinmek isteyen herkese de iyi bir rehber olmak için çalışmalar yapacağım .Sonra kitap kafemi açacağım...
Şimdiye kadar olan hayatımı hep başkaları yönetti ancak bundan sonrakini ben kendim yöneteceğim.KENDİMİN EFENDİSİ OLACAĞIM.

22 Şubat 2009 Pazar

NE ÇOK ÖĞRENMEM GEREKEN ŞEY VAR

Dün yine kendimi dipsiz kuyuların başında buldum öğrendikçe öğrenecek ne çok şeyim olduğunu gördüm.
Ben EFT hakkında herşeyi öğrendi zannederken aslında daha öğrenecek ne çok şeyim varmış meğer...
Kendi içimle barışmak için yaptığım çalışmalarda ne çok duvar yıkmışım ve ne çok duvarım var hala bende şaştım bu işe...
Yalnız bir konu için yaptığım EFT çok derinde ise ve bazı olaylar onun yüzünden beni incitmişse o duvarları yıkınca bende diğer olayların etkisi de az oluyor ve tek turda hükümsüzleşiyor.
Bu ara yaşadıklarımızdan sonra çocuklarımla aramızda çok güzel ve koparılması imkansız bağlarla bağlandığımızı gördüm.Önceleri hepimiz ne yapacağımızı bilmez soruna odaklanırdık ,şimdi ise hemen çözümler bulduk ve kendimizin potansiyelinin farkına vardık.
Bu arada bizim yumoş gezmeye gitti bu gün 4. gün 4 sakin ve huzurlu sabah ve akşam.Hep birlikte kahvaltılar yaptık güzel ve huzurlı yemekler yedik filmler izledik kendimize ödüller verdik .Kısacası huzurun tadını çıkardık.
Bu sabah ince bir karla güne merhaba dedim ...Şöyle bi lapalapa yağmadı gitti...

19 Şubat 2009 Perşembe

SAKİN VE HUZURLU BİR GÜN

Dün dinlendim ve yaptığım EFT sayesinde içime atmadığım için de huzurlu ve sakindim güzel bir gündü.

Akşam canımın içi ile kendimize kilolarımız için EFT yaptık .O hep hissedememekten şikayet ediyordu onun o sorununu çözdük kilo için EFT yaptık .Biz içimizi boşaltıp çöpe attıkça hafifledik .İnsanın kendi çocukları ile EFt yapması çok hoş bir duygu ...Biz dilerim bu konuyuda halledeceğiz.

Ben iyi bir rehber olmak için kendimi geliştirmeye çalışıyorum .Bu yüzdenden öncelikle şu kilo sorunumu çözmeliyim.Ben eğer kendime birini rehber alacaksam öncelikle sigara içiyormu ,kilolumu bir şeye bağımlılığı varmı kahve çay alkol gibi... bunlara dikkat ediyorum .Çünki kendine faydası olmayan insanın bana faydası olabileceğini sanmıyorum.

Böylece kendimle uğraşıma yeni bir yön daha vermiş oluyorum.Her zaman inandığım şeye önce değişimin insanın kendinden başladığına daha çok inanıyorum.İşe saçlarımdan başladım kestirdim ve bana çok gitti bu model .Sırada kilolar var onlarda ben içimdeki kuşları uçurdukça uçup gidecekler ve kendimi donanımlı bir hale getirince işte bu artık sadece kendime değil çevremede yardım edebilen bir rehber olabilirim .Bunun içi kendime iki yıl verdim.

Ben ne kadar öğrenirsem öğreneyim hemen oldum diyemem daha ne yapabilirim derim bu yüzdende başarım sürekli olur kendi deneyimlerim ve öğrendiklerimle kremelı pasta gibi olur.Her zaman hadimi bilmemde aşırıya kaçmamı engeller çevreme göz kulak olmama onları göz ardı etmemem gerktiğini bilirim.Hayatıma giren her yeni kişi benim gelişmemde bana çok katkıları olur .Tartışamda ondan öğrendiğim şeyler benim zenginliğimdir.

Hayata siz hangi pencereden bakarsanız oranın manzarasını gösterir.Yolunuz aydınlık ve açık olsun.

18 Şubat 2009 Çarşamba

YOLUN VİRAJLARI

Vay be ne haftaydı çok virajlı bir yolda sonsürat gittiğim bir haftaydı .
Biraz yavaşlayıp durma zamanı ...
Kendimi çok yorulmuş hissettiğim bir anda yine imdadıma yetişti EFt vaybe ne teknik ama ...
Yaşadığım olaya sıcağı sıcağına yaptım ve etkisini çok ilginçtirki saçlarımın diplerinde ve burnumda hissettim.Yaptım on tur ve serbest bıraktım,bir kaos bukadar kolay atlatılırmı diye kendi kendime hayret ettim .
Yanarı yanarım da daha önce öğrenmediğime yanarım ne çok zaman kaybettim ne çok şeyi içimde biriktirdim,ne çok söylenecek söz bende saklı kaldı.
Ben şimdi biriktirmeden kendi içimde çözdüğüm gibi söylemem gerkenleride hiç çekinmeden söylüyorum .Kırılmış darılmış gerekiyorsa kırılacak dönüp bana bunu söylememiştin haberim yoktu ayaklarına yatmayacaklar.İŞTE herkesi haberdar ediyorum gerektiğince...
Canlarım çok korktular bu ara onların bir anlık üzülmeleri bile benim içimi acıtı ancak kendimize güvenmenin nekadar önemli olduğunu bize birkeez daha gösterdi.
Sizleri çok seviyorum ve hiç bir şey sizi yıkamaz bunu da görüyorum .Her nerede ve her ne yaşarsanız yaşayın artık çok güçlü insanlarsınız kendi başınızın çaresine baka biliyor olmanız çok güzel...
Bizler ne çok şeyi ardımızda bıraktık ve ne çok geliştik helal olsun bize ...

15 Şubat 2009 Pazar

TAMDA KARIŞMIŞKEN

Hayatımda karışıklıklar olmuşken canımın doğum günü ilaç gibi geldi.
Onunla yaşadığım anlar bir bir gözümün önünden geçti...
Acısıyla tatlısıyla ne çok şey yaşamıştık ...
Tam bitti dediğim anlarımla bir gülüşle bir bakışla yeniden devam etmiştik yola.
Geçmişe şöyle bir bakıpta geldim iyiki vardın ve benimleydin.

Bu gün kalktım yine lahana çorbamı yaptım bakalım bu sefer nekadar kilo vereceğim.Yaza dal gibi bir ben olmak istiyorum.
Ben iyi bir rehber olmak için uğraşırken uymayan şey kilolarım onlardan da kurtulunca kendime ve çevremdeki kişlere daha faydalı olabileceğim.

Ne komik hani çözdükçe dolaşan düğümler varya hani koparıp kökünden çözmedikçe hallomayan ben insanlara bulaşmak istemesemde insanların bana
bulaştığı bir dönem geçiriyorum acaba kökünden söküp atsam mı?

Havalar yine soğuyacakmış!dün ara ara kar yağdı ancak bundan sonra kış çok etkili olmaz hele cemrelerde düşmeye başlayınca ne güzel bahar gelir .Bu baharı iple çekiyorum çünki alerjilerimden kurtuldum bu bende baharı doya doya yaşama isteği uyandırıyor.

13 Şubat 2009 Cuma

İYİKİ DOĞDUN GAMZE

Canım kızım 25 yıl önce seni kollarıma aldığım o an ne kadar özeldi küçücük savunmasız ancak hayata sıkı sıkıya tutunmuşbir can ...

Ne çok şeyi sıtrladık seninle ve öğretirken ne çok şey öğrendim sendNe özel bir çocuktun sen yavaştan yavaştan fark ettirmeden yaptırırdın isteklerini .

Bir ara ulaşamadım sanki ellerimin arasından kayıp gidiyordun ancak çabuk yakaladım ortak yönümüzü KİTAP...

Ne çok şeyi payşatık seninle kitaplarda çabuk okunup yorumlar yaptık.

Canım bi tanecik kuzum sen benim hayata herşeye rağmen sevdiğim ve sevildiğimi hissettiğim özel insanlardansın.

Şimdi hayal et sana kocaman pembe çilekli bir pasta yaptım ...

yanında en sevdiğimizden ontane kitap karşımıza dizmişiz.

Toriğin son albümleri ve güzel sakızlı kahvelerimizi almışız gece keyfi yapacağız.

Bir gün sen kendi hayatını kurduğunda seninle yapmayı özleyeceğim şeyler bunlar olacak ...

Ancak senin kendi hayatını yaşadığını bilmek beni mutlu edecek ...

Dilerim hayat sana hep güzel yüzünü göstersin ve biriktirdiğin iyigünlerin çok olsun.

Seni seviyorum ve kocaman kocamn öpüyorum...

11 Şubat 2009 Çarşamba

HAYAT BAZEN PROGRAM SEVMEZ YOLUNU ŞAŞIRIR

Tamda herşeyi planlamış kendime güç toplamışken birden bir yol sapması yaşadım ,ancak çabuk toprladım.ne mutlu bana ki artık kendimle ilgili konularda içime atmıyor kendimi savunuyorum ve bunu yaparkende çok güzel bir şekilde yollar buluyorum.
Onun külahını öbürüne geçirmekten yoruldum .Birilerinden bir şey saklamak çok zor oluyor onlara hazır cevap olmanın verdiği pratiklikle cevaplar vermek ve kimsenin bir birine karışmadan yolunda gitmesini sağlamak songünlerde bana güzel fikirler vermeye başladı ben çok güzel kriz yönetiyorum her nekadar teleşlansamda çok akıcı bir şekilde yapılması gerkenlere el atıyorum.

Canım oğluşum beni çok gururlandırdı canım yüksek onur öğrencisi oldu.Onunla nekadar gurur duysam azdır .Bizim bilimik oldumu yüksek onur öğrecisi rtık böyle çağırıyoruz kendilerini .Canım ya oda hemen havamızın etkisi altına girdi.Canım kuzum yolun açık ve aydınlık olsun.

Geçtiğimiz hafta çok yoğun sitresli ve yorucu geçti ancak ne kadar güçlü olduğumu gördüm ve vay be sen ne kadınsın elinden bir uçan bir kaçan kurtulur dedim...

Kendimi biraz dinlendirip çalışmalara başlamam lazım.Bu ara yaptığım para çalışmaları bana çok iyi geldi ne çok saçmalık biriktirmişim meğer kırıyorum zincirlerimi ve özgürlüğü seçiyorum yakında bir kuş olup uçacağım belkide ne güzel ne güzel yeni limanlara doğru süzüleceğim ardıma hiç bakmayacağım o zaman...

Hayat bazen geriye hiç bakmadan sadece önüne bakılarak yürünecek bir yol önünüzdeki güzellikleri atlamayacak kadar güzel sürekli ardınıza bakarsanız göremedikleriniz iş işten geçtikten sonra görmek...Bu sanki otobüste ters koltukta oturmak gibi insanın içini bir tuhaf ediyor .Zamanı zamanın da yaşayın ancak geçmişteki deneyimlerinizdende ders almayı ihmal etmeyin.

4 Şubat 2009 Çarşamba

GÜZEL BİR GÜNÜN ARDINDAN

Dün kız kardeşimle güzel bir gün geçirdik.Kızılaya gittik alış veriş yaptık ,oturup birşeyler içtik.Artık onunla aramızdaki duvarlar kalkmaya başladı.Dönüşte kendimize yasemin çiçekleri aldık herkes evinin yolunu tutu.Ben tam otobüse yetişeyim diye yürürken nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde yer düştüm çenem kaldırıma geldi .ben o an sanki çenem dağılmış gibi hissettim .Bir anda kendimi toplayıp ayağa kalktım ve otobüse bindim genç bir çocuktan yardım istedim ancak çok duyarsız bir şekilde iyi napıyım der gibi yüzüme baktı .Bir hanım bana yerini verdi ve ben oturdum .yolda kendime kısa bir tur EFt yaptım.Eve geldiğimde yavaş yavaş dudağım şişmeye hasar raporu belirmeye başladı dudağım patlamıştıve çenemde bir kaç yerde morluk vardı.

Bu olay bana insan hayatının ne kadar küçük detaylarla ne hale geleceğini gösterdi.Hayat saçma şeyleri düşünmeyecek kadar kısa ve değerli.

Başka hayatların sıkıntılarını dert edinmek gibi bir vizyonum vardı bir aralar ancak şimdi kendimle olan şeyleri ne çok ihmal ettiğimi anlıyorum .Hayat es geçilmeyecek kadar değerli imiş.

Bu ara biraz fala kafa karışıklığı yaşadım .Bu düşme en değerli şeyin ben olduğumu gösterdi bana ...

3 Şubat 2009 Salı

GEÇMİŞİMDE BAHAR TEMİZLİĞİ VAR

Temizlik ki ne temizlik şimdi kocaman yok olmaya başladılar .
Artık tuzruhuda kullanmıyorum şimdi insan ruhu kullanıyorum.
Ben affettikçe içim boşalıyor evren boşlukları sevmez yeni birşeyler koymak lazım bende şimdiye kadar öğrendiklerimi devreye soktum ve onları yerleştiriyorum yeni yerlerinde henüz eğreti duruyorlar ancak alışacaklar .
Ben onların fazlalıklarını alıp uygun hale getire bilirim.Bu ara hep pazılın oturmayan parçalarını oturtmakta zorlanırdın meğer başka hayatların pazılarını kendiminkine oturtmaya çalışıyormuşum.Başkalarının yanlışların veya doğrularını kendi pazılımda yerleştirmeye çalışırken ne çok zaman kaybetmişim...
Artık fazlalıkları hayatımdan çıkarmaya başladım .Kendi işime bakmalı potansiyelimin farkına varmalıyım.
Dün bir kavgaya müdahil oldumve oradaki organize yetenegim bana güzel bir fikir verdi .Ben insan yönlendirmeyi çok iyi becerebiliyorum bu konuyu es geçmemeliyim.
Kişisel gelişim alanıda bana çok cazip gelmeye başladı .Bu konu ile ilgili neyapabilirim bir bakalım.
İçimdeki kin kuşlarını çöreklendikleri yerden uçurmaya başlamak bana inanılmaz bir hafiflik sağladı .
Var olmanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyorum.