28 Şubat 2009 Cumartesi

İÇİM DIŞIMA ÇIKIYOR

Bu aralar içimle yaptığım yıkım çalışmalarından sonra epey bir safrayı attığımı görüyorum .Kilo ile yaptığım çalışmada kendimi güven konusunda sınıfta kalmış buldum,güvenin karşısında korku varmış .
Yani güvensizlik korkuyu doğuruyormuş .Bende korku başlıklı çalışmalar yapınca içim dışıma çıktı nefesim kesildi kendimi çok kötü hissettim yıllardır ördüğüm duvarlar enkaz haline geldi sırada enkaz kaldırma çalışmaları olacak.
Bu sorunları halletmeden kilolarımla baş etmem imkansız gibi görünüyor.Ne kadar rejim yaparsam yapayım sanki sorunları tıraş edip attığımız sakallar gibi yeniden daha gür bir şekilde çıkıyor ve giderek artıyor.Bu konuyu köklü bir çözümle halletmedikçe yineleyecek .Bende öğrendiklerimi bu konu için uygulamaya karar verdim ve başladım .Her yaptığım çalışma bendeki birikimlerin dipte köşede sakladıklarımın ,hatta gömdüklerimi gün yüzüne çıkarıp onlarla yüzleşmemi sağlıyor ve teker teker yok oluyorlar .
Çocukluk korkularım ,yalnızlıklarım ,kırgınlıklarım yaşanmamışlıklarım hepsi teker teker beni ziyaret ettiler.Ne çok canım yanmış ne çok incinmişim ve neçok derinlerde kaybolmuşum.
Çevremdeki insanlara hep sahip çıkmaya çalışmışım yıllarca hep kaybetmekten korkmuşum yanlız kalmaktan.Halbuki çözüm içimdeymiş kendim çok ihmal ettmişim yanlnız kalmamak adına .İçimdeki ben çok yalnız kimsesiz kırılgan bir çocuk olarak bir kenarda kalmış.
Benim içsel yolculuğumda içimdeki benle yollarımız kesişti ve birbirimize ulaşmak için başladık yıkıma acıdık ,yorulduk,hırpalandık ve buluştuk.Şu an içim talan olmuş yıkıntılar içinde ancak molozlar kalkıp inşaat başlayınca kendi mükemelimi inşa edeceğim ve buda çok güzel olacak .Belki görüntüyü beğenmeyecekler ancak bu benim görüntüm olacak başkalarının şekil verdiği ben değil ben memnun olacağım ya önemli olanda bu.
Bu ara yaptığım çalışmalar hayatımda daha net olmama yardımcı oldu ve çok daha sakin ve huzurluyum .Kendimi çok kolay ifade edebiliyorum.Kimsenin beni incitmesine izin vermiyorum hayata kendi adımlarımla adım ata biliyorum.
Artık insanlar benim yerime karar veremyeceklerini gördüler.Hayat bana istediğim herşeyi elime alabileceğimi ve hepsinde çok da başarılı olacağımı gösterdi.
Kendime iki yıl tanıdım bu iki yılda kendim için iyi olan herşeyi hayatımda yaşayacağım ve beni kendine rehber edinmek isteyen herkese de iyi bir rehber olmak için çalışmalar yapacağım .Sonra kitap kafemi açacağım...
Şimdiye kadar olan hayatımı hep başkaları yönetti ancak bundan sonrakini ben kendim yöneteceğim.KENDİMİN EFENDİSİ OLACAĞIM.

Hiç yorum yok: