19 Aralık 2008 Cuma

DÜN YİNE BAŞARAMADIK

Dün yine annemi bakıcı konusunda ikna etmeyi başaramadık.Okadar dil döktük okadar iş yaptık kadın okadar sıkı tutunmuşki koparmamızın imkanı olmadı .bütün yaptıklarımız uçup gitti.Sanki suya yazı yazdık.Birde yorgunluk ve stres cabası oldu .Bir insan nasıl olurda kendini en kötüye mahkum eder ve çevresinide bukadar üze bilir anlamakta güçlük çekiyorum.
Bu ara kendimle biraz iç konuşma yapma zamanım geldi ve taşarım yakında kendimi dinleyip içime kulak vermeliyim.Bu ara çok fala konuşuyorum fazla konuşunca iç sesimi duyamıyorum ve kendimi unutuyorum .Sakin ve huzurluyum aslında ama yinede kendime dönmeliyim.
Ben yine dikiş dikmeye başladım dolabımda bekçilik yapan bir kaban tarzı triko yu yakasındaki kürkleri çıkartarak giyilebilir hale getirdim ve çok hoş oldu.Artık hayatımda biriktirmekten vazgeçiyorum .Ben aldığım ve kullandığım bir çok şeyi daha sonra lazım ola bilir diye kaldırırdım . Artık bunları dğerlendire bileceksem değerlendiriyorum değerlendiremeyeceksem veriyorum.Hayatımda yer açmayı öğrendim ve hayat boşlukları mutlaka doldurur .
Bu aralar ACI ÇİKOLATA kitabını okudum çok güzeldi .Ben roman bile olsa kurgu bile yapılmış olsa insan hayatlarını okumayı çok seviyorum alınması gerken bir çok ders olabiliyor.En çok KURT SEYİD kitabını okuyunca etkilenmiş ve oradan kendime bir çok dersler çıkarmıştım.Babamı çok sevdiğimi ona anlatmaya o kitaptan sonra başlamıştım .şimdi babamla aramız süper...

Hiç yorum yok: