Sabahları gözümü açıp şükürler ettiğim ve sanki kolarını git gide bana uzatığını gördüğüm kocaman dut ağacımı kestiler.Çok kızgındım ama mubarek günde kimseyle dalaşmadım ancak bir sürü beddua sıraladım.Uzun süredidir beddua ettiğimde hemen iptal ediyordum ancak dün iptalde etmedim .
Zaten bu aralar bir çok sevdiğimi kaybettim üzgündüm .Birde bu ağacı kestiler bir yerlerine battı sanki.Bu ağacın benim için önemi büyüktü alt tarafı ağaç değildi biz onunla baharda yeşillenir yazbaşı meyve verir sonbaharda yaprak döker ,kışında kup kuru kalırdık .Onun yeşermesi gibi bende kuruyup ümitlerimi yitirmeye başladığım sırada bir şeylerdeğişir ve ben yeniden yeşerirdim.ONU ÇOK ÖZLEYECEĞİM.
Bu gün sabah erkenden kalkıp arife ritüelimi yaptım abdest alıp dualarımı okudum ve dua ettim .Müttiş bir huzur vardı çevremde ve ne çok şeyim vardı şükredecek...Bizler çok şanslı insanlarız bize verilenlerden memnun olup şükrede bildiğimiz için ...Hayatın bizler için neler getireceğini bilemeyiz ancak umut edip bu günümüze şükrederek geleceğimizede zemin hazırlarız ve bu gün düşündüklerimizle geleceğimizi oluştururuz.
Kaybettiklerimin ardından şöyle bir baktımda bu dünyadan sadece götürebildikleri iyilikleri ve kötülükleri oldu .Bu dünyayı ne kendimize nede çevremize zorlaştırmanın bir anlamıyok.Birbirimizi sevip sayarak hayata iyi gözlerle bakarak ne çok şey başaracağımızı bana geçen sene söyleseler güler geçerdim .Ancak bu sene hiçde gülünecek birşey olmadığını ve ne çok şeyi aştığımı görüyorum .Ben insanların son nefeslerine kadar kendilerinden vazgeçmemelerinden yanayım.Bulunan bir çok teknik kendinden vazgeçmemiş insanların eseri.Mesela EFTplates gibi ...O insanlar kendilerinden vazgeçmiş olsalardı şimdiki hayatlarını yaşayamayacaklardı.Kendinizden vazgeçmeyinve herşeyden olumlu bir yan çıkarmaya çalışın .Herşeyde bir hayır var diyen adamın hikayesi aklıma geldi...
Padşahın biri yanında her zaman bir arkadşını taşırmış ve birbirlerini çok severlermişi.Arkadaş her ne olursa olsun bundada bir hayır var dermiş ...Bir gün padişah ve adamları ava gitmişler avda padişah ateş ederken küçük parmağını koparmış ve arkadaşı bunda da bir hayır var demiş yine .Padişah çok sinirlenmiş ve atın bunu zindana demiş ve adamı zindana attırmış .Bir süre sonra yine ava gittmiş ve bu sefer av sırasında yamyamlar bunları yakalmışlar.Kazanlar kurulup ateşler yanmış ve hepsini pişirmek için soymuşlar sıra padişaha gelince bide ne görsünler parmağı yok yamyamlar eksik uzuvlu insanı yemezlermiş uğursuzluk getireceğine inanırlarmış ve padişahı serbest bırakmışlar.Padişah üzgün arkadşının yanına gelmiş benim öfkem yüzünden boşuna zindanda yattın demiş .Adam olurmu padşahım parmağınız koptuğunda beni zindana atmamış olsaydınız ben o gün avda yanınızda olacaktım ve şimdiye ölmüş olacaktım .Herşeyde bir hayır var demiş...
Bende kendim için hayırları görebilmeyi diliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder