İndigoların Gizli Dünyası
Kaderleri “sevgi” ve “sezgi” üzerine kurulu, dünyaya armağan ve dünya içerisinde bir türlü anlaşılamadan “yapayalnız” yaşamak zorunda olan, paylaşmaktan hoşlanan ve içindeki potansiyeli “mutlaka” yaşatmak için uğraşan, ruhsal deneyimlerle “giydirilmiş” Yeni bilinçleriyle “özel”, dualitenin faklı yorumu, kendini bilen asil ruhlu “sevda çocuklarıdır” indigolar! Başka bir deyişle de: Sürüye boyun eğmeyen baştan “günah keçisi”, mahallenin potansiyel delisi, sevimli ama tehlikeli bir garip bilinçtir indigo! Tehlikelidir! İçerisinde bulunduğu sistemleri çökertir. Aynı bilgisayar virüsleri gibidir! Gariptir indigo, hem de çok garip! Almadan vermesi onun garipliğinin belirtisi! Karşılık beklememesi ise bir virüs oluşunun delili!
Bir indigo oturup ağlıyor bazen gizli dünyasında! Yaymak istiyor sevgiyi! Seziyor o gerçekleri! Paylaşmanın asaletini! Yaşatmanın gereğini! Bir indigo ağlıyor! Tüm çabalarına rağmen karşısında buluyor “benliklerin” direnişini! Bir indigo “ben” demiyor! “Ben” diyenler ona öfkeli! Bir indigo biliyor: Sevgi daima karşılıksız üretilmeli! Eğer karşılık beklentisi var ise o “benliğin” eseri! “Benlikler” ise üretemezler sevgiyi! Bir indigo oturup ağlıyor bazen! Bir indigo ölüyor! Bir indigo çözüm üretiyor! Bir indigo sevebiliyor! Bir indigo ağlayıp daha da güçleniyor! Bir indigo her öldüğünde yeniden ve daha güçlü olarak tekrar doğmayı biliyor! Bir indigo tüm insanlık ailesini karşılıksız seviyor!
indigo dergisinden alıntı ...
Bu yazıyı okuyunca kendimi buldum işte ben buyum dedim ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder