17 Ağustos 2010 Salı

Sesimi duyan varmı?

Ne kadar korkunç bir gecey uyanmıştık elektirikler kesilmiş walkmanin radayaosundan dinliyorduk her an yeni biryerden haber geliyordu ...Bir sürü yerden insanlar feryat ediyorlardı ...Önce kendi canlarımızı düşündük aradık kayınbiraderimleri...Onlardan haber alınca rahatladık bir nebze ...Anacak felaketin boyutları sabah karşımıza dağ gibi çıktı ...

Biz günlük işlerimizde iken insanlar can derdinde idi ...Ben oğlumun sünnetine hazırlık yapıyordum ...Hiç unutmuyorum tvde ilk görüntü avcılarda enkaz altında kalmış bir kızın görüntüsü idi onlarca molozun içinden bakıyordu canlı dipdiri ...Hala silinmedi gözlerimin önünden ...Oğlumun sünneti sadece bir yemek ve meviltle sakin geçti ...Hatta çocuğuma sünnet kıyafeti bile almamıştım ...

Büyük bir felaketti yaşanan...Ancak ne çok kenetlendik millet olarak acıları sarmak için ...Ancak ders almadık yaşanan acılardan insan hırsları geçti yardım severliğin önüne ...Depremde hibe yapılan konutlardan kira alınmak isteniyormuş ...Alınan herşeyden vergi biyerlerde yok olup gitti ...Sadece göz boyamak için yapıldı bir kaç şey ...Çekilen acılar parçalanan yuvalar yaşanan travmalar ,ateş düştüğü yeri yaktı kavurdu ...11 yıl da dağ fare bile doğuramadı ...Hatta insanlara mahsusturancak tekrarlanırsa hata olmaktan çıkar facia olur ...
MARMARA DEPREMİNDE HAYATINI KAYBEDENLERİ RAHMETLE ANIYORUM...ALLAHIN RAHMETİ ÜSTLERİNE OLSUN...

Hiç yorum yok: