Oğlum ve ben

Biz oğlumla ne çok tartışırız, onunla konuşmak için önce tartışırız...Çünki kendiliğinden gelip anlatmaz yaşadıklarını onu deşmek lazım ...Kimi zamanda acıtıp kanatmak ...Kendini haklı çıkarmak için anlatır içindekileri ...

Ne zor zanaattır anne olmak ...Onların gözlerindeki keder çizgilerinden manalar çıkarmak ...Kaçamak cevaplardan senaryolar üretmek ...Ben artık varsayım üretmekten vazgeçtiğim için senaryolar üretmiyorum direk soruyorum ...Kocaman bir üfffff anne yanıtını almama rağmen yılmadan soruyorum ...

Benim oğlum çok duygusaldır ikimizde Türk filmlerine ağlarız ...

İkimizde çikolata severiz ...Ben bitter o sütlü ...

ikimizde profiterol severiz yemek için birbirimizle yarışırız ...

ikimizde kitap okuruz ...Ben aşk romanı o da bilimsel kitapları sever...

ikimizde azimliyiz...Bizlere verilecek her görevi sorumluluk bilinciyle yaparız...

ikimizde sevince çok sevip kırılıncada çok acı çekeriz...

ikimizde sevdiklerine kendilerini özel hissettirirz...onlar için pasta yaparız en kalplisinden...

Benim oğlum çok özel bir çocuktur bazen her erkeğin yaptığı odunlukları yapsada hata yaptığı zaman özür dilemek için elinden geleni yapar ...karşısındakini kırdığı için üzülür adam sendeci değildir...

Doğru söylediği zaman kendini sonuna kadar savunan yalan söyleyemediği için süt dökmüş kedi gibi sesi çıkmayan koca bir aslan beenim oğlum ...

Canım oğlum iyiki varsın ve benim oğlumsun seni seviyorum...