12 Mayıs 2010 Çarşamba

Hayatımdan düşen yapraklar.

Bu aralar gene ne çok kşiyi kaybetmeye başladım hayatımdan birerbirer kopup gidiyorlar ...Dün halamın oğlunu 52 yaşında kalp krizinden kaybettik ...Aniden gelen bir ölüm haberi oldu bizler için...Bir an oturup düşündüm yaşanmışlıkları ne çok tartışmıştık hiç sevmemiştik birbirimizi rahmetli kızlardan hiç hoşlanmazdı o yüzdendi tüm hırçınlığı ...Halam bizi çok severdi kardeşimle kardeşim erkek olduğu için ona bir şey yapmazdı bütün hırsını benden çıkarırdı...

Büyüdükçe anılar azaldı hatta bi 20 senedirde yok oldu ...Geçmişte yaşananlar pek hoş olmasada üzdü beni bu kayıp hatta ağladım bile sevdiklerimin üzüntüsüne ...Birde gençliğine ...Başarılı bir diş doktoru idi ...Halamın en sevgilisi idi halam henüz duymamış duynca oda çok yaşamaz ...

Yüzüklerin efendisinde Rohan kralının dediği gibi babalar oğullarını gömmemeli ...
Allah rahmet etsin ...

Bu aralar kayıplar başladı yine hayatımda bazen sevdiğim bazen sevmediklerim bile olsa içim acıyor sanki hayatımdaki bir dönem bitiyor ...Oyasaki kendi içimdeki kayıplar ne çok kaybettim yıllarca yas tutum çok sık ancak artık kazanmayı seçtiğimden beri kayıplarım azaldı daha güçlü basıyorum ayaklarımın üstüne ...Ben güçlendikçe çevremde değişiyor ...Herşey istediğim gibi bana geliyor ...

Ben hayatından vazgeçmiş insanları gördükçe olaylar karşısında öldüm bittim diyenleri duyunca aklıma direkt hastanede yatan hastalar gelir ...Günümüzde küçük çocuklar bile yaşam mücadelesi verirken hayata bir gün daha gözlerini açmak için çaba harcarken kendinden vazgeçenlerinkini lüx olarak görüyorum ...

Hayat güzeldir herşeye rağmen yaşamak güzeldir...

Hiç yorum yok: