9 Nisan 2010 Cuma

Günaydın günlüğüm

Dün sakin ve huzurlu bir gün geçirdim...Eşimin teyzesi hastaneden çıkmış kayınvalidem oraya gidince evde inanılmaz bir sesizlik oluştu...Bizde Gamzeyle tadını çıkardık...

Ben uzun zamandan beri yazmayı istediğim arketipleri defterime geçirdim ...Bu arketipler insanda doğuştan var olan özelliklerin dört ana gurupta toplanması imiş ...Bazı yerleri beni işte tamda bu dedirtti ...En çok ta çocuk arketipindeki yetim çocuk etkiledi ...Burada yetim çocuğun içinde bulunduğu aileye ait olmadığı hissiveren insan pisikolojisi ve gölge duygusunun terk edilme hissinden bir türlü kurtulamamak olması kendimle ilgili yaptığım EFt çalışmalarında kendimi yanlız ve terk edilmiş hissetmemi hatırlattı ...

Ben yıllarca insanları memnun etmeye çalıştım gücümün üstünde çalıştım hatta ...Benim yaptığım EFT çalışmalarında terk edilmekten korktuğum çıkmıştı ...Kendimle ilgili yaptığım çalışmalar sonucu kendi kelimelerimle söylediğim olumlama cümleleri ile bunu aştım artık kendimi yalnız ve terk edilmekten korkan biri olarak görmüyorum ...Ben şimdi yanlızken bile çok kalabalık yaşıyorum içimdeki benle çok iyi anlaşıyorum ve kendim için ne yapa bilirim diye araştırıyorum ...Artık şu sözü uyguluyorum Kendim için bu gün ne yaptım ...

Sabahları ayaklarımı yere bastığımda başlıyorum şükretmeye ...Allahın bana verdiği sağlığa şükürle bu benim için çok iyi bir şifa oldu ...

Kendi içimdeki yolculuk insanlara verdiğim tavizleri görmeme neden oldu ...Ben taviz verdikçe daha fazlasını istemişler ...

Hele yaralı çocuk, çocukluk döneminin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha görmeme neden oldu ...Yaralı çocuk taciz,ihmal ve benzeri taravmaların anılarını saklarmış ...En basit ihmal edildiğini hisseden çocuk nekadar çok etkilenir hayatı boyunca atlatamaz ...

Ben kendime dürüst davranıp kendimle ilgili yaptığım bazı çalışmalarda yarayı kanatmaktan korkmadan açtım ve içindekilerin henüz çok canlı olduklarını gördüm ve yaptığım EFTlerle ne çok şeyi aştım...

Mesela ben eskiden bir toplum içine girdiğim de yüzüm kızarırdı bu çekingen olduğum için falan da değildi...Ama oluyordu o zamanlar kendime verdiğim olumlu telkinlerle bunu aşmıştım ...Ancak çalışmalarım sırasında annemin habire bir yanlış yapmamam için beni gözetim altında tutmasından dolayı olduğunu ve benim sıkıldığım için olduğunu anladım ...

Birde toplum içinde konuşmacı olarak konuşamıyordum artık konuşa biliyorum ...Kendimi rahat ifade edemiyordum haklı olduğum konularda bile sonunda ağlıyordum ve haksız çıkıyordum ...Artık konuşurken kendimi rahat ifade ediyorum fikirlerimi söylerken net ve açık oluyorum ben bunu beğenmedim şöyle olsun deyip karşımdakini ikna edebiliyorum...

Beni yıllarca önce annem sonrada eşim susturmuşlardı ...Bu da boğaz çakrama birsürü çapa atmış ...Artık kimsenin beni susturmasına izin vermiyorum konuşuyorum ve karşımdakini dinletiyorum...


Hiç yorum yok: