Bu aralar havalar çok güzel geçiyor güneş pırıl pırıl parlıyor baharın son günlerini yaşayıyoruz....Üstümde bir ağırlık var sanki bütün enerjim öğlene kadar tükeniyor...Yeni öğrendiğim bir teknikte yapılan bir uygulamada sabah uyanmadan uyku ile uyanıklık arasındaki zamanda alfa durumundayken kendimi çok güçlü hissediyorum çok enerjik vedinamik bir güne başlayacağım sapa sağlamım hiç bir yerim ağrmıyor vücudum bütün ağrlarımı kendi iyi ediyor diyorum ve birmüddet öyle kalıyorum sonra uyanıyorum ...bu olayın çok faydasını gördüm meşhur diz ağrım sabah kalktığımda yoktu kendimde innamadım henüz deniyorum bakalım neler başaracağım göreceğiz...
Annem öldükten sonra Babam kendini yanlız hissetmeye başladı ...Hayatına yalnızlık penceresinden bakacak telkinler vermeye başladılar yalnızlık zor gibi...geçen gittiğimizde yaptığımız bir konuşmada hangi pencereden bakarsan orayı görürüsün elinde olmayanlara bakarsan orayı görürsün olanlara bakarsan olanların çokluğuna şükredersin dedim aklına çok güzel işlemiş ...
Babam yıllardır yanlızlıktan hep hoşlanmıştır ...Ayrıca kendine çok güzel bir hobi edindi çok güzel yemk yapar ...Buda onun ve annemin açkalmalarını önledi şimdi kendine ve bizlere çok güzel yemekler yapıyor ...hatta bizim yaptıklarımızı beğenmiyor ...Çevresindeki bütün kadınlar onu merak ediyor (ben,kız kardeşim,halam)bizler evlatları sık sık arayıp soruyoruz ...Kardeişime iş yerinde yardımcı oluyor onunlada hep beraberler ...Sağlığı elverdiğince iyi 8 sene önce baypass geçirmesine rağmen ...
Bende bu arada yine herkese koşturmaktan bihaldeyim ...Bazen kendime verdiğim sözleri tutamamaktan çok şikayetçiyim ...hayat ellerimin arasından akıp gidiyıor ve ben seyrediyorum sanki ...Şakamaka yakında 47 yaşına giriyorum ...Ben hep söylüyorum ben 40 yaşlarımı sevdim ...Ben bu yaşlarda kendimle buluştum kendimi tanıdım ve 30 yaşından sonra kendi adıma yaptıklarımdan memnun oldum ...Belki kendim için birşey yapmadım değim zamanlarda bile çok artılar kazanmış olduğumu fark ettim...Molozların aralarında bile çok güzel detaylar yakalamışım meğer...hayatı seviyorum güneşi içime doldurup onu yüzüme yansıtıyorum ...KENDİMİ SEVİYORUM ...hASTASIYIM BU KADININ ...Her ne kadar bu aralar tembellik yapsada...
Annem öldükten sonra Babam kendini yanlız hissetmeye başladı ...Hayatına yalnızlık penceresinden bakacak telkinler vermeye başladılar yalnızlık zor gibi...geçen gittiğimizde yaptığımız bir konuşmada hangi pencereden bakarsan orayı görürüsün elinde olmayanlara bakarsan orayı görürsün olanlara bakarsan olanların çokluğuna şükredersin dedim aklına çok güzel işlemiş ...
Babam yıllardır yanlızlıktan hep hoşlanmıştır ...Ayrıca kendine çok güzel bir hobi edindi çok güzel yemk yapar ...Buda onun ve annemin açkalmalarını önledi şimdi kendine ve bizlere çok güzel yemekler yapıyor ...hatta bizim yaptıklarımızı beğenmiyor ...Çevresindeki bütün kadınlar onu merak ediyor (ben,kız kardeşim,halam)bizler evlatları sık sık arayıp soruyoruz ...Kardeişime iş yerinde yardımcı oluyor onunlada hep beraberler ...Sağlığı elverdiğince iyi 8 sene önce baypass geçirmesine rağmen ...
Bende bu arada yine herkese koşturmaktan bihaldeyim ...Bazen kendime verdiğim sözleri tutamamaktan çok şikayetçiyim ...hayat ellerimin arasından akıp gidiyıor ve ben seyrediyorum sanki ...Şakamaka yakında 47 yaşına giriyorum ...Ben hep söylüyorum ben 40 yaşlarımı sevdim ...Ben bu yaşlarda kendimle buluştum kendimi tanıdım ve 30 yaşından sonra kendi adıma yaptıklarımdan memnun oldum ...Belki kendim için birşey yapmadım değim zamanlarda bile çok artılar kazanmış olduğumu fark ettim...Molozların aralarında bile çok güzel detaylar yakalamışım meğer...hayatı seviyorum güneşi içime doldurup onu yüzüme yansıtıyorum ...KENDİMİ SEVİYORUM ...hASTASIYIM BU KADININ ...Her ne kadar bu aralar tembellik yapsada...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder