Hayat ne güzel kendi akışında gidiyor lakin biz insan nesli illaki o akışı bir bozmak zorundayız.
Dün yine anneme gittik .Benim annem 95 yılından beri MS hastası.İlk hastalandığı zaman daha ülkemizde hastalık bilimiyordu anneme tanı koyabilmeleri zaman aldı .Bu hastalığın belirtileri çok farklı oluyor .Beyin sıvısı içinde oluşan lezyonların sertleşmesi sebep olduğundan hangi merkezi etkilerse o bölgede belirti veriyor bu yüzdende tanı koymak zorlaşıyor.Annemde ilk belirtiler görme bozukluğu ve ayaklarında uyuşmayla başladı .Bizde annanem romatizma hastası olduğu için annemde öyle olacak diye onu yürümeye zorladık ve bu hastalık için yorgunluğun iyi olmadığını sonradan öğrendik.Annemi hastalığını öğrendiğimizde hepimiz şok olduk ve hastalığı tanımak için araştırma yapmaya başladık.Öğrendiklerimiz pek iç açıcı değildi ama bizleri teselli eden yaşının ileride olması idi .Annem hastalandığında 48 yaşında idi.Buda hastalığın yavaş seyretmesine neden oluyor.Ancak anneme uygulanan kortizon tedavisi ve annemin hastalığını çok sevmesi annemde hatalığın ağır yıkıntılarına neden oldu.
Şimdi hayatan vazgeçmiş kendini bırakmış artık ölsemde kurtulsam modunda yaşayan biri haline geldi ...
Bizler için onu öyle görmek üzücü elimizden birşey gelmiyor.Bizler uğraşıp çabaladıkça kendini birazdaha bırakıyor.Nerdeyse onun için bile yaşamamıı isteyecek .
Hayat yaşamak için güzel bizlerde son nefesimize kadar hayatımızı iyi yaşamakla yükümlüyüz.Hayata başımıza herne gelirse gelsin kendimize bir yol bulup yaşamımızı sürdürmeliyiz.
Dün bakıcı ile ilgili sorunlarımızı dile getirdik .Ben hayatımda hiç bukadar garip bir insan görmedim 37yaşında üçtane çocuğu olan ve hiç bir işten haberi olmayan tek mahareti annemi hoş tutmak olan bir insan ...Annemle iyi anlaştığı için çıkaramdığımızı dün anneme anlattık ve kendisini ikna etmemiz akşamı buldu.Akşamüstü babamla konuştuk ve değiştirme kararı verdik .Önümüzde sınavgibi aşılması gerken günler var.Ben elimden geldiğince bu konulara karışmamaya çalışıyorum .Ancak yinede hiç birimizin tek başına verebileceği bir karar değil .Bu yüzden hepimiz haftaya toplanıp bir karar vereceğiz.Hadi hayırlısı...
Bu ara benim için yoğun ve üzücü geçti ve yine diz ağrım arttı .Kendime EFT yaptığım bir olayda biraz azalmıştı ancak yeniden nüksetti.Ben sakin olduğumda kendime yine bir EFT seansı düzenleyim .Bazen kendimi ihmal ediyorum.Herne kadar kendimi ihmal etmeme kararı alsamda yine ihmal ettim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder