23 Kasım 2008 Pazar

Günaydın, Dün ailemle güzel bir pazar geçirdim .Ben eskiden pazarlardan nefret eden biri olarak kendime şaşıyorum .Eskiden bende pazar sendromu vardı.Her pazar dışarı çıkıp bir yerlere gitmeyi isterdim.Şimdilerde nedenini anlıyorum , çocukken anne babamın tartışmalrı evlendikten sonra eşimle olan tartışmalarımız genelde hep pazar günü olurdu .Bu yüzdende tartışma olmadığı günlerde ben hep bir şey olacak mış gibi hissederdim.
Artık hayatımdaki herşeyin kararını ben verdiğim için kimseyi işime karıştırmıyorum ve yaşamın bana verdiği her günün nekadar değerli olduğunu bildiğim için bana verilenlere şükrettiğim için her günümü doyasıya yaşıyorum.Pazar mış salıymış hiç bir günü sınırlandırmıyorum.
Hayatın bana dayattığı muhteşem üçlüyü kendi bilgilerimle yeniden şekillendiriyorum.Ayıp,yasak ,günah üçlemesindeki kemikleşmiş yanlışları hayatımdan çıkarıyorum.Bunu çok kolay yaptım zannetmeyin bu olay benim bir yılımı aldı meğer ne çok kalıplarım varmışta ben farkında değilmişim.
Geleim düne canım babam ve kızkardeşim eşi ile geldiler bende kızımla gittim .Biraz alış verişten sonra birşeyler yemek için alışveriş merkezinin üst katına çıktık.Herşey çok güzeldi biz kardeşimle babamızı yeni tanımaya başladık .Biz küçükken onun çok işi vardı ve annemin etkisi ilede bizlerde uzak kalmıştık.Ancak babam 2002 bay-pas geçirince işlerini bırakmak zorunda kaldı ve kendine yeni hobiler bulmaya çalıştı .Canım babam çok güzel yemek yapar veyeni şeyler öğrenmeye açıktır.Dünde sohbetler ettik ve herbirimiz çok mutlu olduk .Dün geçmişimdeki yaşadığım ve hatırlamak istediğim iyi günler albümünde yerini aldı.
Ben eskiden ne çok hüzün biriktirmişim meğerse üzgün olduğumda mutlu günlerden birini hatırlamak istesemde hiç birini hatırlamıyordum ancak son bir senedir mutlu günleri biriktiriyorum v e ne çok mutlu günüm var.Bana bir çoğu mutlu kahakahalar attırıyor .
Bizler kendimiz için yaşamayı bilmediğimizden hayatan neçok şey kaçırmışız meğerse .Bize dayatılanlardan kurtuluncaya kadar neçok zaman kaybediyoruz veya farkına varmadan geçip gidiyoruz.Ben artık kaybedilenlere üzülmüyorum sadece yaşamam gerkliymiş diyip geçiyorum .Ben hayatımın iplerini elime aldım ve ben kendi hayatımı kendim şekillendiriyorum .
Bu günlerde şu sözü çok kullanır oldum BU GÜNÜN HİKAYESİ GEÇMİŞTE YAZILIR.
Bizlerin geçmişte yaptığımız çekiler bu gün ki hayatımızı şekillendiriyor.Bizler ne düşünüyorsak öyle yaşıyoruz.Herkesin yolu açık ve aydınlık olsun.

2 yorum:

AYAZKIZI dedi ki...

canım arkadaşım, senin hayat yolunda ileriye doğru attığın her adım,yaşadın her güzel gün içimi ısıtıyor, ve benide motive ediyor, teşekkür ederim..daha güzel günler yaşaman dileğiyle, tüm ailene ve sana saygılı sevgiler

Serpil dedi ki...

Canım benim dilerim hepimiz iyi günler yaşarız.Hayata daha sıkı sarılmak ve özgürce yamak en güzeli.