25 Şubat 2011 Cuma

Kendime yeni bir ben lazım

Bu aralar ne yapacağımı bilmez bir şekilde kitap okuyup dinleniyorum ...Kendimle ilgili ne yapmam gerektiğini bilemez bir haldeyken kendime sorular sormaya başladım neden kilo veremiyorum diye içimdeki çekirdek inaç nedir diye tamda bunları düşünürken Abdullah Canıtezin bu konu ile ilgili yaptığı çalışma ile karşılaştım ...

Ben çekirdek inancımı bulmuştum ancak konu ile ilgili yazıyı okuyunca doğru yolda olduğuma inancım biraz daha pekişti ...Ben annemle ilgili konların hep etrafında dolanıp durdum asıl mesleyi ya görmek istemedim yada görmedim ...Asıl mesele annemin bana karşı sevgisizliği ...Benim gibi sevgi arsızı biri için ne büyük bir eksiklik ...

Şu anda bu yazıyı yazarken dizimdeki ağrının şiddetlendiğini hissediyorum sanki dizime bir bıçak sokup çeviriyorlar bu gün mutlaka buna EFT yapacağım ...

Bazen sorun önümüzde dağ gibi dursada biz ancak görmek istediğimiz zaman göerebiliyoruz ...

Benim sevgi açlığım hayatımda hep yemek yiyek doldurmuşum ...Kızımla yaptığımız bir konuşmada bunu fark ettik ...Ben ne zaman kendimi yanlız hissetsem sevgiye susarım ...Çevremde insanlarım olduğu zaman bilirim sevildiğimi kilo bile veririm ancak yanlızken boşluğu doldurmak için yerim ...Buda çocukluğumda yanlız kaldığımda annemin sevgisini hissedemediğim zaman içimde oluşan boşluk gibi ...Ben annemin sevgisini kazanmak için çok uğraştım ancak annem insanları ancak eğer sevgisi ile seven biri olduğu için onun istediği kişi olduğum veya istediği işi yaptığım süre içinde sevdi ...

Annem daha bana kocaman bir kucak açıp sarılmadı ben çocukken annnemin kucağına çıkmak istediğimde bana kocaman kucak dolusu hiç sarılmadı ...
Benimgibi sevgi arsızı biri için çok can acıtıcı bir durumdu ...Ancak çevremdeki halalar amcalar ve akrabalar beni çok sevdiler ve şımarık bir kedi gibi kendilerine sokulmama izin verdiler ...

Bu yüzdendirki ben sevdiklerime dokunarak sevmeyi hatta sevgimle canlarını bile acıtsam hissettirmeyi seçtim ...Çevreme hep kucak dolusu sevgi sundum ...Sevgimi paylaştığım sürece mutlu oldum ve kendimi iyi hissettim ...

Kayınvalide bizle yaşamaya başladığından beri çevremdeki insanlarla görüşemez olduğum için kilo almaya başladım ...

Bu konuda kendimle ilgili yaptığım çalışmaları paylaşacağım bakalım neler değişecek...

Hepimizin yolu açık ve aydınlık olsun sevgi ile kalın...

2 yorum:

Gezi/yorum... dedi ki...

Bir gün Norman adlı bir adam, doktor Vincent’ın New York şehrindeki ofisine girmiş ve onun yakasına yapışmıştı. Şaşkınlık içinde bakan doktora şöyle demişti: “Doktor lütfen bana yardım edin. Sorunlarımla başa çıkamıyorum. Artık bana çok ağır geliyorlar.” Doktor Vincent diyor ki: “Eğer yakamı bırakırsan seni sorunsuz insanların yaşadıkları bir yere götürebilirim.” Adam eğer böyle bir yer varsa, oraya gitmek için her şeyini verebileceğini söylüyor. “Sadece iki apartman ileride” diyor doktor. Birlikte çıkıp yürüyorlar ve Forest Lawn mezarlığının geniş demir kapısından içeri giriyorlar. Doktor şöyle diyor: “Burada yatmakta olan yaklaşık 150.000 kişi var. Artık hiçbirinin sorunları olmadığını biliyorum.”
Bu hikaye bize şunu öğretiyor: “Sorunlar gerçek bir yaşamın işaretleridir!..” Sorunlarınızı birer fırsat olarak görmeye başlayın. Değişmek için cesaret gösterin. Başarı yolculuğunuza emin adımlarla çıkın...

Serpil dedi ki...

yorumunuz için teşekkürler ...Ben o cesareti 4 yıl önce gösterip bu yolculuğa çıktım ve kendimce epey yol aldım ancak yapmam gerekenlerde bir arpa boyu yoldayım ...bu yüzden zaman zaman tıkanıyorum veya yol ayrımlarına giriyorum ...Şimdide yeni yollar arayışındayım ...