15 Şubat 2011 Salı

Canım Babam

Baba çınar ağacıdır

Ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz,

işte o zaman gerçekten b...üyüyorsunuz.

Çünkü ç...ınarın gölgesi yok artık üzerinizde.

Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz,

sizin de gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor

ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.

Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.

Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız,

takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz,

korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.

Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...

Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen,

sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...

Büyüyorsunuz o zaman işte.

Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.

Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur...


Geçen hafta bizi çok korkuttu ayın 9da anjiyo oldu ...ertesi günde balon yapıldı sitend takıldı ...Aslında öksürük ve nefes alamamaktan şikayetçiydi ancak bay-pas geçirdiği için DR danışmak için gitmiştik ...Ben hafta sonunu babamla geçirdim cuma günü eve çıktı ...Bu hafta yoğun ve üzüntülü bir hafta oldu ...

Pazartesi kızımın doğum günü için ve geldim sevgililer günündeki en sevdiğim için ocaman bir pasta yaptım mütiş olmuştu ...

Aynı gün kuzenimin eşini kaybettik daha halamın cenazesinde yeni karşılaşıp konuşmuştuk ...İnsanlar kuş misali zamanı geldikçe göçüp gidiyorlar ...Daha sonra akşam eşim gelip kuzeninin vefaat ettiğini söylediinanmakta güçlük çektim önce canıp muzaffer ablam ya aynı gün içinde hem Nihat enişteyi hem muzaffer ablayı kaybetmenin acısını yaşadık ...Allah rahmet etsin mekanları cennet olsun...


Hiç yorum yok: