Bahar geldi yine içim çoştu heryerde bir uyanış başladı .Toprağı delip çıkan tohumların çoşkusu sardı beni...
İçimdede bahar var bu sene yıkımlar işe yaradı ve ne çok şeyi aştığımı gördüm .Ben hayatım boyunca ne çok yalancı bahar yaşadım oysa .Ama busene gerçek baharı yaşıyorum doyasıya.
Bazen bıraktım kendimi suyun akışına ,bazen baş kaldırdım sınırsızca ...Suyun akışında sarıp sarmaladılar sınırladılar beni sesim çıkmadı hiç birşeye öylesine kabul ettimki herşeyi gereksiz yere sonra dönüp suçladım izin verdiğim insanları...
Başkaldırışlarım sınırsızca ve yok etmek istercesine oldu ya hep ya hiç dedim ve ençok zararı kendime verdim ...
Nerde yanlış yaptım nereye kadar sürecek bilemedim ...
Benim içimle barışmam kendimi içimdeki yalnız çocuğu bulmam ne çok şeyi değiştirdi .Büyüdü içimdeki çocuk ve birlikte çabalıyoruz artık ne azgın sel gibi coşuyoruz ne de suyun akışına bırakıyoruz artık beni.Sahip çıkıyoruz birbirimize ...
Benim için çözümler buluyoruz sakin ve huzurlu emin adımlar atıyoruz ...Kimseye kendi hatalarımızın bedelini ödetmiyoruz.Hatalarımızıda başarılarımızıda ikimiz üstleniyoruz.
Ne büyük bir yalan içimizdeki çocuk ...Evet içimizdeki çocuk kalmışlıklar unutulmuş ve hiç büyüyememiş kişilik ve uyumsuzluk.İçindeki benle birlikte büyümüş veya erken fark etmiş ve aşmış kişilere imreniyorum .Ancak hiç birşey için geç değil ...Bu hazı herkesin yaşamsını dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder