18 Temmuz 2019 Perşembe

SABAHLARI ERKEN KALMAK

  Hayatım boyunca genellikle erken kalktım sabahın ilk ışıkları hayatın yavaş yavaş uyanışı  ve huzur beni hep mutlu etmiştir gün içinde ne yaşanırsa yaşansın ben kendime ayırdığım zamanda mutlu ve huzurluydum .Belki bu beni yıllarca ayakta tuttu.

Yaşadığımız dünya bazen içinden çıkılmaz bir hal alıyor.Bazen yorganı kafama çekip hiç uyanmak istemesem de bu huzur anları için kalktım .Bazen bitti dediğim yerde bu huzur anlarına tutundum dua ettim meditasyon  yaptım kendimle kaldım .Hayatta çok büyük hedeflerim olmadı.Hep elimdekini değerlendirip kendime uygun hale getirdim hiç verildiği veya aldığım gibi kullanmadım hep benim izlerimi taşıdılar .Hatta bir ara yaptıklarıma serpilce  demiştim.Hala serpilce yaşıyorum bütün kızgınlıklarım kırgınlıklarıma rağmen.Sabırlı ve şikayetçi olmadan .Hep sevmişimdir şemsin şu sözünü olduğu kadar olmadığı kader .Kaderci olmasam da söz güzel .Hayatım boyunca şükrettiğim  bir çok şeyi var ama yinede şükür listesi yapmayı seviyorum .Bu listeleri keşke biriktirseydim  diyorum  bazen .Bir karar alıp doğum günümde ki listeleri biriktireyim bundan sonra .

     Sherlokla salem artık yan yanalar  hala anlaşamasalar da  eve salıyoruz kimi zaman boğuşuyorlar kimi zaman meraktan alıştılar birbirlerine.Hatta dün sepete birlikte girdiler.

İki odayı laminant parke yaptırdık .Dolapları boşalt tekrar yerleştir beni çok yordu hatta yorgunluktan bacağım kocaman morardı.Ama güzel oldu şimdi temizlik daha kolay hale  geldi.Oturma odası aslında televizyon odası diyorum ben sanki bize kış bahçesi gibi oldu bu sene havaların soğuk gitmesi ile birlikte biz daha çok içeride oturuyoruz ikea ponk koltukların rahatlığı da cabası .Bizde üç tane var ikinci el aldım boyadık kılıf yaptım serpilce yaptım  yani .

   Hayatımda kullanmadıklarımı akışa karışsın diye çıkarıyorum çeyizlerim de hiç kullanmadığım kanaviçeleri sattım annem rahmetli görseydi beni yolardı kesin ancak önemli değil 36 yılda bir kere bile kullanmadım.Kızımda kullanmaz biliyorum .Belki kadir kıymet bilmezlik gibi görünüyor ama verirken ben bile zorlandım geçmişime veda diyorum ben, beni bağlayan bağlardan  kopuş ne çok şey yüklenmiş ti o bez parçalarına sıkı sıkıya sahip çık bunlar senin en kıymetlilerin .Halbuki kitaplardı benim en kıymetlilerim annemin yanında hiç okuyamadığım.Beni olmadığım bir kalıba sokmaya çalışmalaraydı  isyanım .

  40 lı yaşlardan sonrasını çok sevdim yaşı büyük bir ergen olmak çok iyi geldi bana kitabımı rahatça okuya bilmek kendi varlığını ortaya koya bilmek işte ben buyum diye bilmek güzel hatta bazen karşımdakileri yaptıklarımla yetersiz hissettirmek İŞTE BU diyorum .Ben bu sıklemen renkli saçlarımı sessizce isyanlarımı seviyorum .Eskiden ne çok giysi diker,örer, alırdım .Artık ihtiyacım olanı alıyorum ihtiyacım olmayanı veriyorum  ama yinede vazgeçemediklerim var saklıyorum .Belkide kilo sebeplerimden birsi de budur biriktirme alışkanlığım .Bu konu ile ilgili çalışmalıyım .  



Hiç yorum yok: