27 Haziran 2015 Cumartesi

SUSTUM

Yaşadığım süre boyunca hep MERHAMETİMİN arkasından yürüdüm, beklentilerimi arkada BIRAKTIM. Kimseden bir şey BEKLEMEDİM, doğrusu bu sanıyordum çünkü. Yaşadıklarımı yaşayamadıklarımı İÇİMDE sakladım, SUSTUM bastırdım olsun dedim İNSANLIK bende kalsın. Verdim, hep VERDİM karşılığını alıp alamadığıma BAKMADAN, aslında güçlü olmak değildi istediğim, ama olmak ZORUNDAYDIM ve oldum....Kendimi hep ERTELEDİM. Kimsenin beni anlamadığını bildiğim halde hayatıma girenleri bana verilmiş KUTSAL bir görev olarak gördüm.Herkesi mutlu etmek zorundayım ZANNETTİM. Benimde mutlu olmam gerektiğini UNUTMUŞUM.. Görevim neyse en iyisini yapmalıydım ki VİCDANIM rahat etmeliydi. Birilerinin de bana karşı GÖREVLERİ olduğunu hiçe saymışım oysa...NE YAZIK Kİ; Karşımdakilerin EKSİKLERİNİ tamamlamaya çalışırken, onların HATALARINI görmeye vaktim kalmamış SANKİ.Beni ÜZMELERİNE bakmadan, karşılığında ne ALDIĞIMA ne hissettiğime ALDIRIŞ etmeden hep VERDİM.. Kendimi nasılda UNUTMUŞUM.. unutturmuşlar aslında. PARAMPARÇA olmuş KALBİME, doğruları söylemeye çalışan BEYNİME, mutsuz YÜZÜME hep SUS dedim. Sen SUS.. Kendime HAKSIZLIK ettim, kimseye etmediğim kadar.Kendime Geldiğimde ise YORGUN, yılgın, bitkin bir köşede saklanıp ağlayan biri olarak buldum. Ve ona elimi uzattım diyebildiğim tek şey " GEÇTİ ",birdaha seni kimse ÜZEMEYECEK.Şimdi senden ÖZÜR diliyorum. Seni bu kadar HİÇE saydığım için, insanların seni bu kadar ÜZMELERİNE müsade ettiğim için, seni hiç bir zaman DİNLEMEDİĞİM için, üzerine bu kadar SORUMLULUK yüklediğim için, hakkın olan bütün duyguları sana YAŞATAMADIĞIM için...
Şimdi tekrar SÖYLÜYORUM.
İNSANLIĞINDAN, KALBİNDEN, DUYGULARINDAN, ÇOCUKLUĞUNDAN, HİSLERİNDEN çok ÖZÜR diliyorum... !

Bu yazıyı okuyunca kendimi buldum  en çarpıcı sözcükte 

SUSTUM hep sustum ben birileri kırılmasın diye herkesin işin

üstlendim kimse yorulmasın diye o kaldıramaz ben yapayım 

 dedim yüklendim acıları zorlukları



Ne çok susturdum kendimi ne çok bastırdım isteklerimi. Hiç 

kimse madalya takmadı bana işleri biten yapmasaydın diye

el sağlıklığı verdi annem bile  hatta öylesine alışmıştım ki 

her şeyi yapmaya gittiğim gezmelerde bile kapı çalınca 

açmak için kalmaya yelteniyordum fark ettiğimde 

üzülmüştüm.



Tavuk suyuna çorba kitaplarını okurken içinde hayır demeyi

öğrenen jane' nin öyküsü beni çok etkilemişti  kendime 

getirmişti beni sonra çeşitli çalışmalar yaptım aşmaya 

çalıştım kendimi  kendimin farkına vardım .Hala çok yolum 

var ama artık ne yapacağımı biliyorum...



Sonunda dizler kaldıramadı bu kadar gereksiz yükü dur artık

dediler hayatımda hiç yatmadığım kadar yattım hiç 

okumadığım kadar çok okudum  hiç izlemediğim kadar 

izledim  artık buna da yeter diyorum yeni hedefler lazım


Öncelik yıllardır biriktirdiğim kilolarla başlayalım .Bayramdan 

sonra Gamzeyle dükan diyetine başlıyoruz .Ben zaten 3 

aydır şeker yemiyorum 3 kilo verdim hadi bakalım ...



Bu arada alakasız olacak ama 5 yıl önceki hedeflerimin 

hepsi gerçek oldu yavaş emin adımlarla acelesiz ve içime

sinerek ben yaptım dediğim şekilde gerçekleşti .

Hiç yorum yok: