ESKİDEN PAZARLARI SEVMEZDİM

Yıllarca pazarları sevmedim.Hep başkalarının karmaşalarını yaşadım yoruldum .Ben toplamaya çalıştıkça hep birileri sorun çıkardı . 

Çocukken anne babam küçücük yaşımda sabah kahvaltıları hazırladım insanları  bir arada tutmak için puf börekleri yaptım korkusuzca yanmadan ama hep bir huzursuzluk başarılı olamadım .

Evlendim yine huzursuzluk ben her şeye rağmen hazırladım kahvaltımı yine yaptım puf böreklerimi yani inatçı keçi hiç yılmadım  ve nihayet hayatıma mutlu pazarlar girdi.Hep hayal kurarken ne ev ne ne araba istemişim hayalim hep huzur olsun . yani bir hayalim gerçekleşti HUZUR .

Ben her ne kadar savruk görünsem de aslında tutumlu olduğumu gereksiz yere para harcamadığımı her ortamı kendimi mutlu etmeye çevirdiğimi fark ettim .Ben sadece kendim için değil çevremle de bulaştırıyorum sadece kendimle değil çevremle de uğraşıyorum.Suyun üstündeki gül yaprağı olmaya çalışıyorum.

ARTIK PAZARLARI SEVİYORUM 

Bazı insanlar hayatımızdan çıkınca hayatımız olması gereken rutinine oturdu büyük bir zaman kaybı yaşasak da hedefe ulaşamak güzel.

Cumartesi Gamzeyle spirituel yasaları  çalışmaya başladık. Dünyada sürdürdüğümüz yaşamın belirli görünmez kuralları vardır . 

1. Esneklik
2. Seçimler
3. Sorumluluk
4. Denge 
5. Süreç
6. Kalıplar
7. Disiplin
8. Şimdiki an
9. Yargısızlık
10. İnanç
11. Beklentiler
12. Dürüstlük
13. Yüksek irade
14. Eylem 
15. Devreler
16. Sezgi

Biz daha ilk ikisini inceledik ve egomuzun bizi nasıl şişirdigini gördük  .İlerledikçe yazarım .