Eski fakat eskimeyen bir dostuma telefon açtım ...Hani var ya aradan yılar geçse de sanki dün görüşmüşsünüz gibi kaldığınız yerden devam edersiniz ...Bizde öyle anlar yaşadık ...Konuştuk paylaştık hiç sakınmadık birbirimize en özelimiz anlatmayı..
Ne çok özlemişiz birbirimizle konuşmayı ilaç gibi geldi ...Çocuklar okula başlayınca başlamıştı arkadaşlığımız sonra yaşanan olaylar bizi daha çok yaklaştırdı birbirimize çareler aradık sorunlarımıza paylaştık hiç bir şey yapamadığımızda dinledik birbirimizi...Sevdik en önemlisi bakışlarımızla konuştuk kimi zaman anladık birbirimizi en önemlisi saygımız vardı birbirimize kanatmadık acıtmadık severken de...
Çocuklar büyüdü kocaman adamlar oldu ...hayat bizi çeşitli şekillerde sınadı biz yine aynı biziz oda bende hayattan aldığımız deneyimlerle olgunlaşmış büyümüşüz ama sevgimiz saygı anlaşımız ve insanları kırmamak adına suskunluğumuz aynı kalmış ...
Ne isen onu çekersin hayatına bir kez daha gurur duydum kendimle dostlarımla ...Belki çok zengin değiliz belki çok başarılı değiliz ama en önemli şeyimizi hiç kaybetmeden yaşamışız hep İNSALIĞIMIZI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder